uprawnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

dać komuś prawo do czegoś

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

uprawnić absolwentów, cudzoziemców, inwalidów, obywateli, studentów; ministra, nauczyciela, pracodawcę, prezesa, wojewodę
uprawnić do dodatku, do zniżki; do przejazdu; do korzystania z czegoś, do kierowania czymś, do otrzymania czegoś
ktoś uprawniony do emerytury, do gry, do nagrody, do renty, do świadczeń, do ulgi, do zasiłku
uprawnić i zobowiązać

	ROB [Ruch Obrony Bezrobotnych] wydawał odpłatnie legitymacje, które miały uprawnić bezrobotnych do jazdy bez biletów w całym kraju. źródło: NKJP: Jan Dziadul: Listy grzechów, Polityka, nr 2568, 2006
	Na początku roku PZPN uprawnił kluby do wprowadzania zakazu stadionowego. źródło: NKJP: Izolować chuliganów, czy ich wychowywać, Gazeta Wyborcza, 1996-10-22
	Marksowska idea wyzwolenia proletariatu przez odebranie kapitalistom zagarnianej przez nich wartości dodatkowej trafiła więc na podatny grunt: któż inny, jeśli nie sam robotnik, jest bardziej uprawniony do decydowania o przeznaczeniu wyprodukowanych przez siebie dóbr? źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989
	Więźniowie uprawnieni z racji swych funkcji do poruszania się po wydzielonym terenie albo uprawnieni do przechodzenia ze swoim komandem na teren innych odcinków uczestniczyli w systemie komunikacji (jako przenoszący informacje i jako dostarczający lekarstwa, odzież i żywność). źródło: NKJP: Anna Pawełczyńska: Wartości a przemoc: zarys socjologicznej problematyki Oświęcimia, 1973

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uprawniłem +(e)m uprawnił	uprawniłam +(e)m uprawniła	uprawniłom +(e)m uprawniło	uprawniliśmy +(e)śmy uprawnili	uprawniłyśmy +(e)śmy uprawniły
2 os.	uprawniłeś +(e)ś uprawnił	uprawniłaś +(e)ś uprawniła	uprawniłoś +(e)ś uprawniło	uprawniliście +(e)ście uprawnili	uprawniłyście +(e)ście uprawniły
3 os.	uprawnił	uprawniła	uprawniło	uprawnili	uprawniły

bezosobnik: uprawniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uprawnijmy
2 os.	uprawnij	uprawnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uprawniłbym bym uprawnił	uprawniłabym bym uprawniła	uprawniłobym bym uprawniło	uprawnilibyśmy byśmy uprawnili	uprawniłybyśmy byśmy uprawniły
2 os.	uprawniłbyś byś uprawnił	uprawniłabyś byś uprawniła	uprawniłobyś byś uprawniło	uprawnilibyście byście uprawnili	uprawniłybyście byście uprawniły
3 os.	uprawniłby by uprawnił	uprawniłaby by uprawniła	uprawniłoby by uprawniło	uprawniliby by uprawnili	uprawniłyby by uprawniły

bezosobnik: uprawniono by

bezokolicznik: uprawnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uprawniwszy

gerundium: uprawnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uprawniony

odpowiednik aspektowy: uprawniać

+

uprawnić

+

KOGO + do CZEGO

Od: prawny ; zob. prawo , prawy