unicestwić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

książk. spowodować, że ktoś lub coś przestał istnieć

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

zniszczyć

Połączenia

unicestwić człowieka, wroga; ciało; miłość; związek; armię, flotę, miasto
całkowicie unicestwić

Cytaty

Ona właśnie podziwia pana za pańskie zachowanie w sprawie Roberta [...]. To był jakiś zboczeniec, gwałciciel małych dziewczynek, a pan go unicestwił...

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006

[...] stali się wyjętymi spod prawa bandytami. Ludźmi, których można było unicestwić bez ponoszenia jakichkolwiek konsekwencji.

źródło: NKJP: Zdzisław Smektała: Chcica..., 2006

W moim sercu była także pustka. Nie odczuwałem bólu i żadne dawno zabliźnione rany się w nim nie otwarły. Trudno mi jednak było się cieszyć, że oto własnymi rękami unicestwiłem miłość, zanim jeszcze zdążyła się naprawdę narodzić i rozwinąć.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	unicestwię	unicestwimy
2 os.	unicestwisz	unicestwicie
3 os.	unicestwi	unicestwią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unicestwiłem pot. +(e)m unicestwił	unicestwiłam pot. +(e)m unicestwiła	unicestwiłom pot. +(e)m unicestwiło	unicestwiliśmy pot. +(e)śmy unicestwili	unicestwiłyśmy pot. +(e)śmy unicestwiły
2 os.	unicestwiłeś pot. +(e)ś unicestwił	unicestwiłaś pot. +(e)ś unicestwiła	unicestwiłoś pot. +(e)ś unicestwiło	unicestwiliście pot. +(e)ście unicestwili	unicestwiłyście pot. +(e)ście unicestwiły
3 os.	unicestwił	unicestwiła	unicestwiło	unicestwili	unicestwiły

bezosobnik: unicestwiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		unicestwijmy
2 os.	unicestwij	unicestwijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unicestwiłbym bym unicestwił	unicestwiłabym bym unicestwiła	unicestwiłobym bym unicestwiło	unicestwilibyśmy byśmy unicestwili	unicestwiłybyśmy byśmy unicestwiły
2 os.	unicestwiłbyś byś unicestwił	unicestwiłabyś byś unicestwiła	unicestwiłobyś byś unicestwiło	unicestwilibyście byście unicestwili	unicestwiłybyście byście unicestwiły
3 os.	unicestwiłby by unicestwił	unicestwiłaby by unicestwiła	unicestwiłoby by unicestwiło	unicestwiliby by unicestwili	unicestwiłyby by unicestwiły

bezosobnik: unicestwiono by

bezokolicznik: unicestwić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: unicestwiwszy

gerundium: unicestwienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	unicestwienie	unicestwienia
D.	unicestwienia	unicestwień
C.	unicestwieniu	unicestwieniom
B.	unicestwienie	unicestwienia
N.	unicestwieniem	unicestwieniami
Ms.	unicestwieniu	unicestwieniach
W.	unicestwienie	unicestwienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: unicestwiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	unicestwiony	unicestwiony	unicestwiony	unicestwione	unicestwiona
D.	unicestwionego	unicestwionego	unicestwionego	unicestwionego	unicestwionej
C.	unicestwionemu	unicestwionemu	unicestwionemu	unicestwionemu	unicestwionej
B.	unicestwionego	unicestwionego	unicestwiony	unicestwione	unicestwioną
N.	unicestwionym	unicestwionym	unicestwionym	unicestwionym	unicestwioną
Ms.	unicestwionym	unicestwionym	unicestwionym	unicestwionym	unicestwionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	unicestwieni	unicestwieni	unicestwione	unicestwione
D.	unicestwionych	unicestwionych	unicestwionych	unicestwionych
C.	unicestwionym	unicestwionym	unicestwionym	unicestwionym
B.	unicestwionych	unicestwionych	unicestwionych	unicestwione
N.	unicestwionymi	unicestwionymi	unicestwionymi	unicestwionymi
Ms.	unicestwionych	unicestwionych	unicestwionych	unicestwionych

odpowiednik aspektowy: unicestwiać

Składnia

+

unicestwić

+

KOGO/CO

Pochodzenie

Czasownik od przestarzałego rzeczownika nicestwo 'brak wszelkiego bytu, niebyt, nicość', będącego
rzeczownikiem abstrakcyjnym od zaimka nic (por.)