domniemać
-
książk. osądzić, że coś jest prawdopodobne lub prawdziwe, mimo niewystarczających danych
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka -
- można domniemać
-
[...] skoro wyobraziłaś sobie i domniemałaś mój profil psychologiczny, to już Twój problem.
źródło: NKJP: Internet
Grupę krwi [...] dziedziczy się po rodzicach i czasem po niezgodności w tym układzie można domniemać o fałszywym ojcostwie.
źródło: Internet: dumnamama.pl
Głownie karabel roboty Höfelmajera [...] są solidne, a w ukształtowaniu powierzchni nawiązują do tradycji polskich. Można więc domniemać, że produkowano je specjalnie na zamówienie tego znakomitego rzemieślnika.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kwaśniewicz: Dzieje szabli w Polsce, 1993
Zajęcia rodu Bryjów także trudno się domyślić i można jedynie domniemać, skąd przybył pierwszy przedstawiciel.
źródło: Internet: koniowka.info
[...] mają duże kłopoty z zakupem LPG - niby stacje są, ale gazu brak (albo sprzedawcy się nie chce tankować - tak domniemał Radek).
źródło: Internet: explorerfanklub.org.pl
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. domniemam
domniemamy
2 os. domniemasz
domniemacie
3 os. domniema
domniemają
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. domniemałem
+(e)m domniemał
domniemałam
+(e)m domniemała
domniemałom
+(e)m domniemało
domniemaliśmy
+(e)śmy domniemali
domniemałyśmy
+(e)śmy domniemały
2 os. domniemałeś
+(e)ś domniemał
domniemałaś
+(e)ś domniemała
domniemałoś
+(e)ś domniemało
domniemaliście
+(e)ście domniemali
domniemałyście
+(e)ście domniemały
3 os. domniemał
domniemała
domniemało
domniemali
domniemały
bezosobnik: domniemano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. domniemajmy
2 os. domniemaj
domniemajcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. domniemałbym
bym domniemał
domniemałabym
bym domniemała
domniemałobym
bym domniemało
domniemalibyśmy
byśmy domniemali
domniemałybyśmy
byśmy domniemały
2 os. domniemałbyś
byś domniemał
domniemałabyś
byś domniemała
domniemałobyś
byś domniemało
domniemalibyście
byście domniemali
domniemałybyście
byście domniemały
3 os. domniemałby
by domniemał
domniemałaby
by domniemała
domniemałoby
by domniemało
domniemaliby
by domniemali
domniemałyby
by domniemały
bezosobnik: domniemano by
bezokolicznik: domniemać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: domniemawszy
gerundium: domniemanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. domniemanie
domniemania
D. domniemania
domniemań
C. domniemaniu
domniemaniom
B. domniemanie
domniemania
N. domniemaniem
domniemaniami
Ms. domniemaniu
domniemaniach
W. domniemanie
domniemania
imiesłów przymiotnikowy bierny: domniemany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. domniemany
domniemany
domniemany
domniemane
domniemana
D. domniemanego
domniemanego
domniemanego
domniemanego
domniemanej
C. domniemanemu
domniemanemu
domniemanemu
domniemanemu
domniemanej
B. domniemanego
domniemanego
domniemany
domniemane
domniemaną
N. domniemanym
domniemanym
domniemanym
domniemanym
domniemaną
Ms. domniemanym
domniemanym
domniemanym
domniemanym
domniemanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. domniemani
domniemani
domniemane
domniemane
D. domniemanych
domniemanych
domniemanych
domniemanych
C. domniemanym
domniemanym
domniemanym
domniemanym
B. domniemanych
domniemanych
domniemanych
domniemane
N. domniemanymi
domniemanymi
domniemanymi
domniemanymi
Ms. domniemanych
domniemanych
domniemanych
domniemanych
odpowiednik aspektowy: domniemywać
-
+ domniemać + CO+ domniemać + o CZYM+ domniemać + że ZDANIE | ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE+ domniemać + MOWA WPROST -
Zob. mniemać