domniemać

  • książk.  osądzić, że coś jest prawdopodobne lub prawdziwe, mimo niewystarczających danych
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

    • można domniemać
  • [...] skoro wyobraziłaś sobie i domniemałaś mój profil psychologiczny, to już Twój problem.

    źródło: NKJP: Internet

    Grupę krwi [...] dziedziczy się po rodzicach i czasem po niezgodności w tym układzie można domniemać o fałszywym ojcostwie.

    źródło: Internet: dumnamama.pl

    Głownie karabel roboty Höfelmajera [...] są solidne, a w ukształtowaniu powierzchni nawiązują do tradycji polskich. Można więc domniemać, że produkowano je specjalnie na zamówienie tego znakomitego rzemieślnika.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kwaśniewicz: Dzieje szabli w Polsce, 1993

    Zajęcia rodu Bryjów także trudno się domyślić i można jedynie domniemać, skąd przybył pierwszy przedstawiciel.

    źródło: Internet: koniowka.info

    [...] mają duże kłopoty z zakupem LPG - niby stacje są, ale gazu brak (albo sprzedawcy się nie chce tankować - tak domniemał Radek).

    źródło: Internet: explorerfanklub.org.pl

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. domniemam
    domniemamy
    2 os. domniemasz
    domniemacie
    3 os. domniema
    domniemają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. domniemałem
    +(e)m domniemał
    domniemałam
    +(e)m domniemała
    domniemałom
    +(e)m domniemało
    domniemaliśmy
    +(e)śmy domniemali
    domniemałyśmy
    +(e)śmy domniemały
    2 os. domniemałeś
    +(e)ś domniemał
    domniemałaś
    +(e)ś domniemała
    domniemałoś
    +(e)ś domniemało
    domniemaliście
    +(e)ście domniemali
    domniemałyście
    +(e)ście domniemały
    3 os. domniemał
    domniemała
    domniemało
    domniemali
    domniemały

    bezosobnik: domniemano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. domniemajmy
    2 os. domniemaj
    domniemajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. domniemałbym
    bym domniemał
    domniemałabym
    bym domniemała
    domniemałobym
    bym domniemało
    domniemalibyśmy
    byśmy domniemali
    domniemałybyśmy
    byśmy domniemały
    2 os. domniemałbyś
    byś domniemał
    domniemałabyś
    byś domniemała
    domniemałobyś
    byś domniemało
    domniemalibyście
    byście domniemali
    domniemałybyście
    byście domniemały
    3 os. domniemałby
    by domniemał
    domniemałaby
    by domniemała
    domniemałoby
    by domniemało
    domniemaliby
    by domniemali
    domniemałyby
    by domniemały

    bezosobnik: domniemano by

    bezokolicznik: domniemać

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: domniemawszy

    gerundium: domniemanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: domniemany

    odpowiednik aspektowy: domniemywać

  • bez ograniczeń + domniemać +
    CO
    bez ograniczeń + domniemać +
    o CZYM
    bez ograniczeń + domniemać +
    że ZDANIE | ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
    bez ograniczeń + domniemać +
    MOWA WPROST
  • Zob. mniemać

CHRONOLOGIZACJA:
XV w., SStp
Data ostatniej modyfikacji: 13.07.2017