uzmysłowić - Wielki słownik języka polskiego PAN

zorientować się, jaka jest sytuacja lub jakie mogą być czegoś konsekwencje, albo spowodować, że ktoś się zorientował

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

uprzytomnić
uświadomić

film, widok uzmysłowił; śmierć uzmysłowiła komuś coś
uzmysłowić czytelnikom, ludziom, młodzieży, sobie, słuchaczom
uzmysłowić cel, grozę położenia, potrzebę, sens, wagę czegoś, zmiany, znaczenie, zagrożenie
uzmysłowić sobie po chwili
uzmysłowić sobie z przerażeniem, z ulgą, ze zdziwieniem
uzmysłowić sobie nagle

	Śmierć wuja Tadeusza uzmysłowiła wszystkim nie tylko kruchość życia, ale i to, że nie potrafią już żyć razem. źródło: NKJP: Radosław Kobierski: Harar, 2005
	Zaryzykował dowcip, ale niemal natychmiast uzmysłowił sobie, że to wcale nie jest śmieszne. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006
	Von Braun uzmysłowił mi, że dla prawdziwego naukowca najważniejszą wartością jest nie ojczyzna, nie moralność, nie życie ludzkie, a nauka. źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
	Teraz dopiero uzmysłowił sobie, jakie jeszcze możliwości daje mu posiadanie komputera. źródło: NKJP: Adam Barczyński: Ślepy los, 1999
	Istotą akcji jest uzmysłowienie, jak ważna jest dbałość o własne zdrowie. źródło: NKJP: Beata Janczarska: Miesiąc dla Zdrowia, Gazeta Miejska, 1999, nr 21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uzmysłowiłem +(e)m uzmysłowił	uzmysłowiłam +(e)m uzmysłowiła	uzmysłowiłom +(e)m uzmysłowiło	uzmysłowiliśmy +(e)śmy uzmysłowili	uzmysłowiłyśmy +(e)śmy uzmysłowiły
2 os.	uzmysłowiłeś +(e)ś uzmysłowił	uzmysłowiłaś +(e)ś uzmysłowiła	uzmysłowiłoś +(e)ś uzmysłowiło	uzmysłowiliście +(e)ście uzmysłowili	uzmysłowiłyście +(e)ście uzmysłowiły
3 os.	uzmysłowił	uzmysłowiła	uzmysłowiło	uzmysłowili	uzmysłowiły

bezosobnik: uzmysłowiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uzmysłowijmy uzmysłówmy
2 os.	uzmysłowij uzmysłów	uzmysłowijcie uzmysłówcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uzmysłowiłbym bym uzmysłowił	uzmysłowiłabym bym uzmysłowiła	uzmysłowiłobym bym uzmysłowiło	uzmysłowilibyśmy byśmy uzmysłowili	uzmysłowiłybyśmy byśmy uzmysłowiły
2 os.	uzmysłowiłbyś byś uzmysłowił	uzmysłowiłabyś byś uzmysłowiła	uzmysłowiłobyś byś uzmysłowiło	uzmysłowilibyście byście uzmysłowili	uzmysłowiłybyście byście uzmysłowiły
3 os.	uzmysłowiłby by uzmysłowił	uzmysłowiłaby by uzmysłowiła	uzmysłowiłoby by uzmysłowiło	uzmysłowiliby by uzmysłowili	uzmysłowiłyby by uzmysłowiły

bezosobnik: uzmysłowiono by

bezokolicznik: uzmysłowić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uzmysłowiwszy

gerundium: uzmysłowienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uzmysłowiony

odpowiednik aspektowy: uzmysławiać

	+	uzmysłowić	+	(KOMU) + CO
	+	uzmysłowić	+	(KOMU) + że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. zmysł