szepnąć
-
powiedzieć bardzo cicho bezdźwięcznym głosem, słyszanym tylko przez osoby znajdujące się blisko mówiącego
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- szepnąć komuś do ucha; na ucho; z przejęciem
- szepnąć cicho, czule, konspiracyjnie, teatralnie
-
[...] kiedy już pozbył się bukietu wielkości czapki papachy, przytulił mnie do siebie i szepnął czule: - Trochę blado wyglądasz. Dobrze się czujesz?
źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002
Przeszliśmy kilkanaście kroków, gdy nagle Agnieszka szepnęła przejęta: - Patrz, gliny. - No to co? - Przecież masz przy sobie towar. - Fakt - mruknąłem.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
Ktoś zbiegł po schodach, dotknął ramienia gubernatora i szepnął mu coś na ucho. Ilden wycofał się.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. szepnę
szepniemy
2 os. szepniesz
szepniecie
3 os. szepnie
szepną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. szepnąłem
+(e)m szepnął
szepnęłam
+(e)m szepnęła
szepnęłom
+(e)m szepnęło
szepnęliśmy
+(e)śmy szepnęli
szepnęłyśmy
+(e)śmy szepnęły
2 os. szepnąłeś
+(e)ś szepnął
szepnęłaś
+(e)ś szepnęła
szepnęłoś
+(e)ś szepnęło
szepnęliście
+(e)ście szepnęli
szepnęłyście
+(e)ście szepnęły
3 os. szepnął
szepnęła
szepnęło
szepnęli
szepnęły
bezosobnik: szepnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. szepnijmy
2 os. szepnij
szepnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. szepnąłbym
bym szepnął
szepnęłabym
bym szepnęła
szepnęłobym
bym szepnęło
szepnęlibyśmy
byśmy szepnęli
szepnęłybyśmy
byśmy szepnęły
2 os. szepnąłbyś
byś szepnął
szepnęłabyś
byś szepnęła
szepnęłobyś
byś szepnęło
szepnęlibyście
byście szepnęli
szepnęłybyście
byście szepnęły
3 os. szepnąłby
by szepnął
szepnęłaby
by szepnęła
szepnęłoby
by szepnęło
szepnęliby
by szepnęli
szepnęłyby
by szepnęły
bezosobnik: szepnięto by
bezokolicznik: szepnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: szepnąwszy
gerundium: szepnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szepnięcie
szepnięcia
D. szepnięcia
szepnięć
C. szepnięciu
szepnięciom
B. szepnięcie
szepnięcia
N. szepnięciem
szepnięciami
Ms. szepnięciu
szepnięciach
W. szepnięcie
szepnięcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: szepnięty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. szepnięty
szepnięty
szepnięty
szepnięte
szepnięta
D. szepniętego
szepniętego
szepniętego
szepniętego
szepniętej
C. szepniętemu
szepniętemu
szepniętemu
szepniętemu
szepniętej
B. szepniętego
szepniętego
szepnięty
szepnięte
szepniętą
N. szepniętym
szepniętym
szepniętym
szepniętym
szepniętą
Ms. szepniętym
szepniętym
szepniętym
szepniętym
szepniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. szepnięci
szepnięci
szepnięte
szepnięte
D. szepniętych
szepniętych
szepniętych
szepniętych
C. szepniętym
szepniętym
szepniętym
szepniętym
B. szepniętych
szepniętych
szepniętych
szepnięte
N. szepniętymi
szepniętymi
szepniętymi
szepniętymi
Ms. szepniętych
szepniętych
szepniętych
szepniętych
odpowiednik aspektowy: szeptać
-
Rzosobowy + szepnąć + CO + KOMU
+ szepnąć + MOWA WPROST -
Zob. szeptać
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP