roztopić - Wielki słownik języka polskiego PAN

ogrzawszy ciało stałe, spowodować, że zamieniło się w ciecz

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

temperatura i ogień

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

synonimy:

rozpuścić
stopić

roztopić czekoladę, lód, masło, metal, miedź, ołów, złoto..., śnieg, tłuszcz, wosk
roztopić na ogniu, na parze, na patelni
roztopić w naczyniu, w rondlu
roztopić i schłodzić

	Na wielkiej patelni roztopił masło i ułożył na niej pokrojone w plasterki kartofle. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	Kasiarze podkopem [...] dostali się do stalowego skarbca banku i posługując się nieznanymi dotychczas policji narzędziami, rozpruli i roztopili grube na 18 cm pancerne ściany kasy. źródło: NKJP: Honor włamywaczy, Dziennik Polski - Magazyn, 2000-02-19
	Na ulicy słońce warzyło wywar z żaru, spalin i kurzu. Zapach roztopionego asfaltu czuło się wszędzie. źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
	Atmosfera dostarcza wiosną i latem takiej ilości ciepła, jaka wystarcza do roztopienia śniegu. źródło: NKJP: Jacek Jania: Zrozumieć lodowce, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztopiłem +(e)m roztopił	roztopiłam +(e)m roztopiła	roztopiłom +(e)m roztopiło	roztopiliśmy +(e)śmy roztopili	roztopiłyśmy +(e)śmy roztopiły
2 os.	roztopiłeś +(e)ś roztopił	roztopiłaś +(e)ś roztopiła	roztopiłoś +(e)ś roztopiło	roztopiliście +(e)ście roztopili	roztopiłyście +(e)ście roztopiły
3 os.	roztopił	roztopiła	roztopiło	roztopili	roztopiły

bezosobnik: roztopiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		roztopmy
2 os.	roztop	roztopcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	roztopiłbym bym roztopił	roztopiłabym bym roztopiła	roztopiłobym bym roztopiło	roztopilibyśmy byśmy roztopili	roztopiłybyśmy byśmy roztopiły
2 os.	roztopiłbyś byś roztopił	roztopiłabyś byś roztopiła	roztopiłobyś byś roztopiło	roztopilibyście byście roztopili	roztopiłybyście byście roztopiły
3 os.	roztopiłby by roztopił	roztopiłaby by roztopiła	roztopiłoby by roztopiło	roztopiliby by roztopili	roztopiłyby by roztopiły

bezosobnik: roztopiono by

bezokolicznik: roztopić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: roztopiwszy

gerundium: roztopienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: roztopiony

odpowiedniki aspektowe: roztapiać , topić

+

roztopić

+

CO

psł. *orztopiti 'przez ogrzewanie zamienić ciało stałe w płynne, roztapić'

Zob. topić 3 (< psł. *topiti 2.)