postrzeżenie

Oczywiste jest, że nie ma równoważności między faktem, postrzeżeniem, komunikatem i recepcją.

źródło: NKJP: Tomasz Goban-Klas: Media i komunikowanie masowe: teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, 2004

Kartezjusz, chociaż daleki od zerwania z wiarą Kościoła, uważał, że w zasadzie we wszystko można wątpić: zarówno w naukę Kościoła, postrzeżenia zmysłowe, a nawet w prawdziwość twierdzeń matematycznych.

źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010

Carl Lange wręcz utożsamiał lęk z reakcjami naczyniowo-ruchowymi, stanowiło to dla niego jedną całość: najpierw następuje postrzeżenie zagrażającego bodźca, później reakcja fizjologiczna, a ta, gdy jest świadomie zauważona i zanalizowana, wywołuje stan emocjonalny.

źródło: NKJP: Stanisław Porczyk: W szponach bożka Pana, Polityka, 2008-02-09

W prozie Berenta zaś obowiązującą regułę stanowi to, że wszystko pokazuje się poprzez postrzeżenia postaci, wyeliminowany zaś został narrator w tradycyjnej formie, ten, który znajduje się ponad bohaterami.

źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997