mędrzec

  • Definicja
    mężczyzna mądry i doświadczony
  • Wymowa

    [mend-żec] lub pot. [mendżżec]

  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną

  • Połączenia
    • brodaty; stary; grecki, hinduski, żydowski; biblijny, taoistyczny mędrzec; wschodni; dawni, starożytni mędrcy
    • mędrcy i poeci, mędrcy i prorocy; filozof i mędrzec; mistycy i mędrcy, pasterze i mędrcy
    • wiedza; postawa, spokój mędrca
    • być mędrcem
    • opowiadać o mędrcach
  • Cytaty

    - Woda jest wszystkim - mówi mędrzec żyjącego w Mali ludu Dogonów, Ogotemmeli.

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Heban, 1998

    Dialektyka jest to „logika sprzeczności”, stosowana, jak mówią mędrcy, tam, gdzie nie wystarcza logika formalna [...].

    źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Zniewolony umysł, 1951
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. mędrzec
    		 mędrcy
    		 ndepr
    mędrce
    		 depr
    D. mędrca
    		 mędrców
    C. mędrcowi
    		 mędrcom
    B. mędrca
    		 mędrców
    N. mędrcem
    		 mędrcami
    Ms. mędrcu
    		 mędrcach
    W. mędrcu
    mędrcze
    		 mędrcy
    		 ndepr
    mędrce
    		 depr
  • Pochodzenie

    Zob. mądry

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XIV w., SStp
CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO
Data ostatniej modyfikacji: 02.07.2025