zachcenie

  • książk.  chwilowa i nietrwała ochota na coś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • Może ziemię wziąć, gdzie chce, jaką chce i na swoim gospodarzyć, może do fabryki tej abo tamtej iść, majstrem zostać, może do wielkiego miasta jechać i na profesora wyuczyć się. Jego wola, jego zachcenie.

    źródło: NKJP: Halina Auderska: Babie lato, 1974

    Apodyktyczne „chcę” nie liczy się z nikim i niczym – najważniejsze są moje potrzeby i zachcenia.

    źródło: NKJP: Joanna Makaruk: Wolność w prawdzie, Wychowawca, nr 134, 2004-02

    [...] Wbrew zachceniu autora i jego ideologicznych magistrów pojawia się świętość na ogromnym płótnie Matejki z 1892 roku, Konstytucja 3 Maja.

    źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2000

    Te z nich, które naprawdę kochają, są dość bezwolne, ulegają zachceniom chłopów, spełniają wolę samców, którzy nie mają dla nich ani dość serca, ani nawet czasu [...].

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

    To jest spełnienie się dawnych marzeń, zachceń, majaków przewidywanych i odgadywanych.

    źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabeł: opowiadania i reportaże, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny:

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. zachcenie
    zachcenia
    D. zachcenia
    zachceń
    C. zachceniu
    zachceniom
    B. zachcenie
    zachcenia
    N. zachceniem
    zachceniami
    Ms. zachceniu
    zachceniach
    W. zachcenie
    zachcenia
  • bez ograniczeń + zachcenie +
    (CZYJE)
    bez ograniczeń + zachcenie +
    (KOGO)
  • Zob.  chcieć 

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.
Data ostatniej modyfikacji: 11.11.2016