skwapliwie

Matka usiadła przy oknie na skwapliwie podsuniętym przez służącą krześle.

źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

Przypomina się zdanie z Dickensa: „Im głośniej mówił o honorze, tym skwapliwiej liczyliśmy nasze łyżki”.

źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński: Nauka pływania dla topielców. Wypisy z histerii najnowszej 1989-1998, 1999

Dzienniki warszawskie skwapliwie podchwyciły [...] zamieszczoną na łamach „Prawdy” i „Izwiestii” krytykę projektu paktu.

źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995

- Chyba nie potraktowaliście poważnie tej krotochwili o żarciu i ludożerstwie? Hę? [...]
- Nie, skądże znowu - zapewnił skwapliwie Szarlej, tak skwapliwie, że oczywiste było, że kłamie.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

- Cieszysz się, że jestem?
Skwapliwie pokiwała głową i tak mocno chwyciła moją rękę, że musiałam ją wyrywać.

źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Moja teczka, 2006