-
1.
rzemieślnik, który ma uprawnienia do samodzielnego prowadzenia warsztatu i szkolenia uczniów w swoim rzemiośle -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
rzemiosło
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
pozaszkolne formy nauczania -
synonimy: werkmajster
werkmistrz
-
- majster cechowy; ciesielski, kolejowy, murarski, szewski, tkacki
- terminować u majstra
- pod okiem majstra
-
Trzeba było szukać jakiegoś zajęcia. Terminował u majstra Kurowskiego - stelmacha.
źródło: NKJP: S. Żagiel: Sylwetki: Cieśla z Siemiątkowa, Tygodnik Ciechanowski, 2006-10-25
Żeby zostać mistrzem, Michał najpierw będzie musiał zdać egzamin czeladniczy, po czterech latach stażu, a potem kolejne trzy przygotowywał się będzie do tytułu mistrzowskiego. Wszystko to pod okiem majstra Marka.
źródło: NKJP: Jarosław Zych: Kominiarska dola, Dziennik Polski, 2001-02-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. majster
majstrowie
majstrzy
ndepr majstry
depr D. majstra
majstrów
C. majstrowi
majstrom
B. majstra
majstrów
N. majstrem
majstrami
Ms. majstrze
majstrach
W. majstrze
majstrowie
majstrzy
ndepr majstry
depr -
niem. Meister
z łac. magister 'dowódca; kapitan; przełożony; zarządca; mistrz; dozorca; nauczyciel'