cóż dopiero
częściej co dopiero
-
nadawca mówi to, ponieważ, jeżeli prawdą jest to, co zostało powiedziane, to ze względu na wiadomą właściwość nie można mieć żadnych wątpliwości, że prawdą jest to, co się mówi
-
komentarz przyrematyczny
-
- częściej co dopiero
-
wykładnik wnioskowania i oceny prawdziwosci sądu
-
(quasi)synonimy: tym bardziej
-
Jeżeli Brixowi Gombrowicz wydaje się czarny, to cóż dopiero ja, jakaż by spotęgowana czerń do mnie się stosowała?
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Ziemia Ulro, 1994
Zadałaś sobie zapewne dostatecznie wiele trudu studiując, by wiedzieć, że kodeks i przysięga zabraniają mi nawet wypowiadać tę nazwę, a cóż dopiero dyskutować o niej.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Szukali chyba z pół godziny, ale w ciemnościach trudno było zauważyć koniec własnego palca, a cóż dopiero krowę.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1997
Jednak gdzieś tutaj muszą być szczeliny przeszłości, w każdym domu są - cóż dopiero w takim starym.
źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
Rezultaty tej metamorfozy z reguły śledzimy z zapartym tchem. Cóż dopiero, gdy odbywa się ona nie w garderobie, za kulisami, ale na naszych oczach, na scenie?
źródło: NKJP: Wanda Zwinogrodzka: Dandys - kelnerem: Gazeta Wyborcza: 1992-02-26
-
część mowy: partykuła
podklasa: wzmacniająca
-
cóż dopiero _ ograniczenia zakresu użycia:nie: Zd z Cz. tr. rozk.szyk: wewnętrzny: stały
zewnętrzny: stały: antepozycja
wymagany poprzedzający kontekst