sprawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. spowodować zaistnienie określonego zdarzenia, stanu lub uczucia

ATEMATYCZNY

synonimy:

spowodować

los, przypadek, traf sprawił
sprawić ból, problem, przykrość, trudność; cud, przyjemność, radość; ulgę, wrażenie; niespodziankę

	Jeśli więc ktoś chciałby sprawić przyjemność przyszłemu premierowi, powinien mu kupić kosz owoców. źródło: NKJP: Dariusz Kortko: Mówią o nim: człowiek od spraw trudnych, Gazeta Wyborcza, 1997-10-09
	Najwięcej kłopotów sprawiły pytania o... ilość znaków „stop” czy „ustąp pierwszeństwa”. źródło: NKJP: Nie byliśmy najgorsi, Dziennik Zachodni, 2002-09-09
	Nie mógł sprawić wrażenia, że pozwala, by to Zem kierował rozmową. źródło: NKJP: Więzień układu – część 3, Esensja, 2006-02
	Kamień wrzucony do wody sprawi, że na powierzchni ukażą się kręgi, które, rozbiegając się koliście na wodzie, wpłyną na bieg zdarzeń. źródło: NKJP: Ewa Kujawska: Dom Małgorzaty, 2007
	Długotrwała niewygodna pozycja sprawiła, że zdrętwiał. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprawiłem +(e)m sprawił	sprawiłam +(e)m sprawiła	sprawiłom +(e)m sprawiło	sprawiliśmy +(e)śmy sprawili	sprawiłyśmy +(e)śmy sprawiły
2 os.	sprawiłeś +(e)ś sprawił	sprawiłaś +(e)ś sprawiła	sprawiłoś +(e)ś sprawiło	sprawiliście +(e)ście sprawili	sprawiłyście +(e)ście sprawiły
3 os.	sprawił	sprawiła	sprawiło	sprawili	sprawiły

bezosobnik: sprawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sprawmy
2 os.	spraw	sprawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sprawiłbym bym sprawił	sprawiłabym bym sprawiła	sprawiłobym bym sprawiło	sprawilibyśmy byśmy sprawili	sprawiłybyśmy byśmy sprawiły
2 os.	sprawiłbyś byś sprawił	sprawiłabyś byś sprawiła	sprawiłobyś byś sprawiło	sprawilibyście byście sprawili	sprawiłybyście byście sprawiły
3 os.	sprawiłby by sprawił	sprawiłaby by sprawiła	sprawiłoby by sprawiło	sprawiliby by sprawili	sprawiłyby by sprawiły

bezosobnik: sprawiono by

bezokolicznik: sprawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sprawiwszy

gerundium: sprawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: sprawiony

odpowiednik aspektowy: sprawiać

	+	sprawić	+	CO
	+	sprawić	+	że ZDANIE

Zob. prawić