dowierzać

  • ufać jakiejś osobie, czyimś słowom, zachowaniom, jakimś informacjom
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    nazwy działań intelektualnych człowieka

    • nie dowierzać nikomu, sobie; czyimś słowom
  • Zażenowany 16-latek zostaje zapytany o wiek w momencie, gdy wyjmuje towar z koszyka. Twierdzi, że jest pełnoletni. Kasjerka nie dowierza i domaga się okazania dowodu.

    źródło: NKJP: Krzysztof Wojcieszek: Program profilaktyczny „Szlaban”, 2005

    Aleksander zamrugał oczami, nie dowierzając temu, co widzi.

    źródło: NKJP: Marcin Wolski: Alterland, 2003

    [...] nie dowierzam nikomu, nigdy nie zdobyłam się, jak dotąd, na pójście za kimś jak w dym, mimo że za mną szło wielu ludzi.

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Monografia grzechów z dziennika 1978-1989, 2006

    Mało kto wtedy dowierzał, że możemy mieć własną lokalną prasę, która będzie bez cenzury pisać o nas, o naszych sprawach.

    źródło: NKJP: Dzielenie się władzą i pieniędzmi, Dziennik Polski, 2000-12-06

    [...] widziałem, że słucha mnie pan z zainteresowaniem, że dowierza pan moim słowom [...].

    źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 1981

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. dowierzam
    dowierzamy
    2 os. dowierzasz
    dowierzacie
    3 os. dowierza
    dowierzają

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. dowierzałem
    +(e)m dowierzał
    dowierzałam
    +(e)m dowierzała
    dowierzałom
    +(e)m dowierzało
    dowierzaliśmy
    +(e)śmy dowierzali
    dowierzałyśmy
    +(e)śmy dowierzały
    2 os. dowierzałeś
    +(e)ś dowierzał
    dowierzałaś
    +(e)ś dowierzała
    dowierzałoś
    +(e)ś dowierzało
    dowierzaliście
    +(e)ście dowierzali
    dowierzałyście
    +(e)ście dowierzały
    3 os. dowierzał
    dowierzała
    dowierzało
    dowierzali
    dowierzały

    bezosobnik: dowierzano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę dowierzał
    będę dowierzać
    będę dowierzała
    będę dowierzać
    będę dowierzało
    będę dowierzać
    będziemy dowierzali
    będziemy dowierzać
    będziemy dowierzały
    będziemy dowierzać
    2 os. będziesz dowierzał
    będziesz dowierzać
    będziesz dowierzała
    będziesz dowierzać
    będziesz dowierzało
    będziesz dowierzać
    będziecie dowierzali
    będziecie dowierzać
    będziecie dowierzały
    będziecie dowierzać
    3 os. będzie dowierzał
    będzie dowierzać
    będzie dowierzała
    będzie dowierzać
    będzie dowierzało
    będzie dowierzać
    będą dowierzali
    będą dowierzać
    będą dowierzały
    będą dowierzać

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. dowierzajmy
    2 os. dowierzaj
    dowierzajcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. dowierzałbym
    bym dowierzał
    dowierzałabym
    bym dowierzała
    dowierzałobym
    bym dowierzało
    dowierzalibyśmy
    byśmy dowierzali
    dowierzałybyśmy
    byśmy dowierzały
    2 os. dowierzałbyś
    byś dowierzał
    dowierzałabyś
    byś dowierzała
    dowierzałobyś
    byś dowierzało
    dowierzalibyście
    byście dowierzali
    dowierzałybyście
    byście dowierzały
    3 os. dowierzałby
    by dowierzał
    dowierzałaby
    by dowierzała
    dowierzałoby
    by dowierzało
    dowierzaliby
    by dowierzali
    dowierzałyby
    by dowierzały

    bezosobnik: dowierzano by

    bezokolicznik: dowierzać

    imiesłów przysłówkowy współczesny: dowierzając

    gerundium: dowierzanie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: dowierzający

    Inne uwagi

    Zwykle neg

  • Rzosobowy + dowierzać +
    (KOMU/CZEMU )
  • Zob. wierzyć

CHRONOLOGIZACJA:
SStp
SPXVI
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 03.01.2013