obiecać - Wielki słownik języka polskiego PAN

powiedzieć do kogoś, że w przyszłości wykona się wskazaną czynność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

obiecać (Panu) Bogu, mamie, matce, ojcu; dziewczynie, kibicom, ludziom, mieszkańcom, nauczycielom, piłkarzom, Polakom, pracownikom, społeczeństwu, wyborcom, związkowcom
obiecać dotację, materiał, nagrodę, pieniądze, podwyżkę, premię, prezent, samochód, telefon; posadę, pracę, zatrudnienie; interwencję, pomoc, spotkanie, wsparcie, współpracę, wyjazd; budowę, poprawę, remont, załatwienie, zwrot czegoś; wolność
obiecany list

	[...] strażacy obiecali nagrodę każdemu, kto złapie lub przynajmniej wskaże podejrzanego o dokonanie podpaleń. źródło: NKJP: ps: Pustynia w ogniu źródło, Trybuna Śląska, 2003-08-12
	Wyróżnia go szczerość i serdeczność w odnoszeniu się do ludzi. Jeśli coś obieca, to dotrzyma słowa. źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007
	Oba kraje obiecały pomóc Armenii. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Dobre miejsce do umierania, 2005
	Najpierw musi mi pani obiecać, że będzie pani dla mnie miła i dobra. źródło: NKJP: Stanisław Dygat, Jezioro Bodeńskie, 1946
	- Przyjdziemy razem - obiecała babcia. źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obiecałem +(e)m obiecał	obiecałam +(e)m obiecała	obiecałom +(e)m obiecało	obiecaliśmy +(e)śmy obiecali	obiecałyśmy +(e)śmy obiecały
2 os.	obiecałeś +(e)ś obiecał	obiecałaś +(e)ś obiecała	obiecałoś +(e)ś obiecało	obiecaliście +(e)ście obiecali	obiecałyście +(e)ście obiecały
3 os.	obiecał	obiecała	obiecało	obiecali	obiecały

bezosobnik: obiecano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obiecajmy
2 os.	obiecaj	obiecajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obiecałbym bym obiecał	obiecałabym bym obiecała	obiecałobym bym obiecało	obiecalibyśmy byśmy obiecali	obiecałybyśmy byśmy obiecały
2 os.	obiecałbyś byś obiecał	obiecałabyś byś obiecała	obiecałobyś byś obiecało	obiecalibyście byście obiecali	obiecałybyście byście obiecały
3 os.	obiecałby by obiecał	obiecałaby by obiecała	obiecałoby by obiecało	obiecaliby by obiecali	obiecałyby by obiecały

bezosobnik: obiecano by

bezokolicznik: obiecać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obiecawszy

gerundium: obiecanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: obiecany

odpowiednik aspektowy: obiecywać

psł. *obvětjati 'przyrzekać, przyobiecywać'