straszliwie I

Wpatrywali się w nasze twarze, sprawdzając, czy widok umarłych, a także straszliwie okaleczonych, płaczących ludzi i dymiących zgliszcz dostarczył nam należytej satysfakcji.

źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004

Przecież „Jasia” Fornalska miała całą rodzinę straszliwie pokiereszowaną w Wielkiej Czystce i Bierut, kiedy był w Moskwie, wciąż wypytywał o jej braci, dawno zamordowanych, łudząc się, że może któryś z nich jeszcze żyje i zdoła go wyciągnąć.

źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985

Wziąwszy wilczy tułów w kleszcze nóg, jak prawdziwy strzygoń wpił się pazurami w potężny kark stwora, równocześnie próbując kłami rozerwać mu gardło. Zwierz pod nim miotał się jednak straszliwie, nie wypuszczając chłopaka.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001

Z krzaków przed nimi huknęło straszliwie, błysnął ogień, zakłębił się dym. Koń pod jednym z pachołków padł jak rażony gromem, przygniatając jeźdźca.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002