stulić
-
zbliżywszy do siebie jakieś rzeczy, spowodować, że zmniejszą one ilość zajmowanego miejsca
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwyczaje i zachowania zwierząt
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
budowa i funkcjonowanie roślin -
- stulić dłonie, palce, wargi; płatki
- stulone pąki
-
Mam ci tyle do opowiedzenia - stuliła wargi jak przy pocałunku.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Krokusy na polanie stuliły płatki i wyglądały jak armia fioletowych krasnoludków stojąca na baczność.
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
Podszedł bliżej, koń stulił uszy, tupnął tak, że aż zadygotał grunt, zatarmosił zgrabną głową, obrócił się.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 2001
W małej, zakurzonej szybce na półpiętrze spały żółte motyle ze stulonymi skrzydłami.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wniebowstąpienie, 2006
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. stulę
stulimy
2 os. stulisz
stulicie
3 os. stuli
stulą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. stuliłem
+(e)m stulił
stuliłam
+(e)m stuliła
stuliłom
+(e)m stuliło
stuliliśmy
+(e)śmy stulili
stuliłyśmy
+(e)śmy stuliły
2 os. stuliłeś
+(e)ś stulił
stuliłaś
+(e)ś stuliła
stuliłoś
+(e)ś stuliło
stuliliście
+(e)ście stulili
stuliłyście
+(e)ście stuliły
3 os. stulił
stuliła
stuliło
stulili
stuliły
bezosobnik: stulono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. stulmy
2 os. stul
stulcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. stuliłbym
bym stulił
stuliłabym
bym stuliła
stuliłobym
bym stuliło
stulilibyśmy
byśmy stulili
stuliłybyśmy
byśmy stuliły
2 os. stuliłbyś
byś stulił
stuliłabyś
byś stuliła
stuliłobyś
byś stuliło
stulilibyście
byście stulili
stuliłybyście
byście stuliły
3 os. stuliłby
by stulił
stuliłaby
by stuliła
stuliłoby
by stuliło
stuliliby
by stulili
stuliłyby
by stuliły
bezosobnik: stulono by
bezokolicznik: stulić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: stuliwszy
gerundium: stulenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. stulenie
stulenia
D. stulenia
stuleń
C. stuleniu
stuleniom
B. stulenie
stulenia
N. stuleniem
stuleniami
Ms. stuleniu
stuleniach
W. stulenie
stulenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: stulony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. stulony
stulony
stulony
stulone
stulona
D. stulonego
stulonego
stulonego
stulonego
stulonej
C. stulonemu
stulonemu
stulonemu
stulonemu
stulonej
B. stulonego
stulonego
stulony
stulone
stuloną
N. stulonym
stulonym
stulonym
stulonym
stuloną
Ms. stulonym
stulonym
stulonym
stulonym
stulonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. stuleni
stuleni
stulone
stulone
D. stulonych
stulonych
stulonych
stulonych
C. stulonym
stulonym
stulonym
stulonym
B. stulonych
stulonych
stulonych
stulone
N. stulonymi
stulonymi
stulonymi
stulonymi
Ms. stulonych
stulonych
stulonych
stulonych
odpowiednik aspektowy: stulać
-
+ stulić + CO -
Zob. tulić