-
to, o czym mowa, ma wszystkie cechy tego, czego nazwę podaje nadawca
-
wykładnik oceny prawdziwości sądu
-
(quasi)synonimy: iście
-
Dzień był prawdziwie przedwiosenny, czysty, przebielony od słońca ostro odbitego w śniegu, lazurowy od nieba, sopli i ślizgawic, czarny od wszystkiego, co ludzkie.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania 1974-1979, 1995
- Nie suknia czyni człowieka - rzekł, przeciągając się z lubością - lecz ludzka godność. Ale tylko człowiek dobrze ubrany czuje się prawdziwie godnie.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Za to teraz, teraz nas ta nowa perspektywa prawdziwie odurzyła!
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
A na to, żeby być prawdziwie narodem i państwem, nie wystarczy ułożyć konstytucję i nawet na początku umieścić wezwanie: „W imię Trójcy Przenajświętszej”.
źródło: NKJP: Mieczysław Maliński: Zamyślenia, 1998
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
prawdziwie _
Przym., Przysł., Cz., Rz.szyk: zmienny: neutralna antepozycja -
Zob. prawda