otucha
-
stan psychiczny osoby, która, będąc w trudnej sytuacji, pod wpływem czyichś słów lub jakiegoś wydarzenia zaczęła myśleć pozytywnie i wierzyć, że wszystko będzie dobrze
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- otucha i nadzieja, otucha i wiara, otucha i wsparcie, otucha i zachęta
- słowa; odrobina otuchy
- pełen, pełny otuchy
- otucha opuściła kogoś, wstąpiła w kogoś
- potrzebować; nabrać/nabierać; dodać/dodawać komuś otuchy
- budzić; czerpać z czegoś otuchę
- napawać otuchą
-
A więc można ją pokonać. Niezależnie od tego, jakie to trudne, sama zdradziła, że jest to możliwe. W Piotra wstąpiła otucha. Mógł walczyć, mógł wygrać.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Martwe światło, 2009
Poczułem, jak w moją dłoń wsuwa się czyjaś ręka, chłodna z lęku. Spojrzałem prosto w ciemne oczy Srebrzanki. Posłałem jej uśmiech pełen otuchy.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
- Co z tego, że chory łyknie lekarstwo, kiedy nikt mu nie wytrze spoconego czoła i nie doda otuchy. Dobre słowo jest czasami lepsze niż lekarstwo.
źródło: NKJP: Prymas u chorych, Gazeta Wyborcza, 1995-02-13
Miała miejsce niedawno pierwsza w Polsce [...] udana operacja przeszczepu ręki [...]. Pozbawiony ręki mężczyzna czekał na ten moment przez wiele lat. Takie przypadki napawają otuchą i niosą nadzieję.
źródło: NKJP: Wojciech Chmura: Ręce i serce, Dziennik Polski, 2006-08-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. otucha
otuchy
D. otuchy
otuch
C. otusze
otuchom
B. otuchę
otuchy
N. otuchą
otuchami
Ms. otusze
otuchach
W. otucho
otuchy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Rzeczownik odczasownikowy od dawnego przedrostkowego otuszyć ; zob. tuszyć