rozpacz
-
bardzo silne i przykre uczucie wywołane czymś złym, co powoduje całkowitą utratę nadziei na przyszłość
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
synonimy: desperacja
rozpaczność
-
- absolutna, bezdenna, bezgraniczna, głęboka, skrajna, wielka, zupełna; beznadziejna, bezsilna, cicha, głucha; autentyczna, prawdziwa rozpacz
- rozpacz kibiców, pokonanych; dzieci, matki, rodziców, rodziny
- rozpacz z jakiegoś powodu
- rozpacz po klęsce, po stracie kogoś/czegoś, po śmierci; rozpacz w duszy, w głosie, w oczach, w sercu
- rozpacz i beznadzieja, rozpacz i bezradność, rozpacz i bezsilność, rozpacz i ból, rozpacz i bunt, rozpacz i depresja, rozpacz i desperacja, rozpacz i determinacja, rozpacz i gniew, rozpacz i groza, rozpacz i nadzieja, rozpacz i nienawiść, rozpacz i przerażenie, rozpacz i radość, rozpacz i rezygnacja, rozpacz i smutek, rozpacz i strach, rozpacz i śmierć, rozpacz i tęsknota, rozpacz i wściekłość, rozpacz i zazdrość, rozpacz i żal, rozpacz i żałoba
- akt, gest, odruch, wyraz; wybuch; głos, krzyk, łzy; granice, otchłań, skraj rozpaczy
- powód do rozpaczy
- bliski, pełen rozpaczy
- skłonny do rozpaczy
- rozpacz bierze, ogarnia
- poddawać się rozpaczy
- rodzić rozpacz
- doprowadzić kogoś do rozpaczy; oszaleć, płakać, rzucać się, szaleć, umrzeć, upić się, wyć z rozpaczy
- popadać, wpaść/wpadać w rozpacz
- pogrążać się w rozpaczy; jęknąć, krzyknąć, mówić, powiedzieć, zawołać, westchnąć; myśleć, pomyśleć z rozpaczą
-
- No! Ale żeś nam napędził strachu. Matka o mało nie umarła z rozpaczy! - wykrzyknął ojciec. - Powiedz coś, bo jeszcze nie wierzę, że żyjesz.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
Kiedy nadeszły te złowrogie grzmoty, a w nocy niebo zabarwiało się na czerwono, popadali w panikę i rozpacz, nie wiedzieli, dokąd uciec i gdzie się schronić.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozpacz
rozpacze
D. rozpaczy
rozpaczy
C. rozpaczy
rozpaczom
B. rozpacz
rozpacze
N. rozpaczą
rozpaczami
Ms. rozpaczy
rozpaczach
W. rozpaczy
rozpacze
Inne uwagi
Zwykle lp
-
zach. psł. *orz-pačь ( / *orz-pakъ, *orz-paky)
Rzeczownik od czasownika rozpaczać (zob.)
1 połowa XV w., Bańk