-
5.
pot. żart. małe dziecko -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
narodziny i dzieciństwo -
Zwinęła szycie i odłożyła je do koszyka, po czym podeszła do siedzącej jeszcze Aurelii i pocałowała ją w głowę. - A ty pamiętaj, bąku jeden - powiedziała - że babcia też cię kocha.
źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
Czy takiemu bąkowi można już założyć „normalne” narty z butami narciarskimi (narty długości dokładnie jego wzrostu), czy na dobry początek lepiej zwykłe krótkie „ślizgacze”?
źródło: NKJP:„Mua ”; Maja Krężel; „febe”; „grupy”: trzylatek i narty, Usenet -- pl.soc.dzieci, 2000-01-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bąk
bąki
D. bąka
bąków
C. bąkowi
bąkom
B. bąka
bąki
N. bąkiem
bąkami
Ms. bąku
bąkach
W. bąku
bąki
-
zach. psł. *bǫkъ 'to, co wydaje niski, przeciągły głos'