osamotnienie

  • stan psychiczny człowieka, którego ludzie opuścili lub sam wyłączył się z jakiejś grupy i nie ma wsparcia w nikim
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich

    • nagłe; całkowite, zupełne; własne; polityczne osamotnienie
    • osamotnienie człowieka, ludzi; Polski
    • osamotnienie w rodzinie; w społeczeństwie, w świecie, w tłumie; w działaniu, w walce
    • osamotnienie i bezradność, osamotnienie i brak akceptacji (wsparcia, zrozumienia...), osamotnienie i izolacja, osamotnienie i smutek
    • poczucie, uczucie; świadomość; ból, lęk osamotnienia
    • lęk przed osamotnieniem
    • czuć, odczuwać osamotnienie
    • cierpieć, zemrzeć, żyć; działać, walczyć w osamotnieniu
  • Almos niespodziewanie pogodził się z królem Kolomanem, pozostawiając Bolesława w nadzwyczaj trudnym położeniu. Osamotnienie polityczne Bolesława było tym dotkliwsze, że Koloman pozostawał nadal w przyjaźni z Borzywojem czeskim.

    źródło: NKJP: Marek Kazimierz Barański: Dynastia Piastów w Polsce, 2005

    Tęskniłam za Aleksandrem, za jego fizyczną bliskością [...]. Wiedząc, że jego nieobecność jest w pełni usprawiedliwiona, odczuwałam osamotnienie. On wracał tak zmęczony, że nawet nie mogliśmy rozmawiać.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996

    Teraz to poczucie zupełnego, ale to zupełnego osamotnienia, do którego przywykłem przez lata jak do własnej skóry, ciąży, boli, skacze do gardła czymś jadowitym i pragnąłbym je choć na moment odsunąć od siebie.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Odojewski: Kwarantanna, 2009

    [...] byli to ludzie samotni, bez bliskich rodzinnych związków. Żyli długie lata w osamotnieniu i o ich grobach także nikt dziś nie pamięta.

    źródło: NKJP: (MAB): Groby z odzysku, Dziennik Polski, 2008-10-24

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. osamotnienie
    osamotnienia
    D. osamotnienia
    osamotnień
    C. osamotnieniu
    osamotnieniom
    B. osamotnienie
    osamotnienia
    N. osamotnieniem
    osamotnieniami
    Ms. osamotnieniu
    osamotnieniach
    W. osamotnienie
    osamotnienia

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Zob. samotny

CHRONOLOGIZACJA:
1804, Roczniki Towarzystwa Warszawskiego Przyiacioł Nauk, t. 3, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 22.02.2019