jasne
-
pot. nadawca mówi, że uznaje to, co zostało powiedziane
-
wykładnik zgody
-
(quasi)synonimy: owszem
zgadza się
(quasi)antonimy: skąd
skądże
-
- Wymieni mi pan sto trzydzieści marek?
- Jasne. Dla ciebie wszystko.źródło: NKJP: Krystyna Boglar: Zobaczysz, że pewnego dnia..., 1996
Marta nie ugotowała dziś obiadu. Przecież powiedziałeś jej rano, że zjesz coś na mieście.
- Jasne. Zapomniałem o tym.źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Czelcow - No to... Wy się nie gniewajcie, Iwanie Nikołajewiczu, ale już lepiej pójdę.
Zachedryński - Jasne.źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 1 (Miłość na Krymie 1993, Wdowy 1992, Portret 1987, Kontrakt 1986), 1986
-
część mowy: komentarz metatekstowy
-
/jasne/ ograniczenia zakresu użycia:nie: jako odpowiedź na pytania uzupełnienia ani dysjunkcyjneszyk: wypowiedzeniowe -
Zob. jasny