-
książk.
świadomość własnej osobowości
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
-
- boska, duchowa, ludzka; nieświadoma, niższa, wyższa, prawdziwa, rozdwojona jaźń
- natura, rozszczepienie, stan jaźni
-
|
Na poziomie ego, naszego potocznego stanu jaźni refleksyjnej, człowiek identyfikuje się wyłącznie ze świadomością (jak Kartezjusz), podczas gdy ciało i naturalne środowisko życia postrzegane są jako obce i oddzielone od ja.
źródło: NKJP: Maria Zowisło: Filozofia i sport. Horyzonty dialogu, 2001
|
|
[...] centrum kosmosu i ośrodek ludzkiego wnętrza spotykają się w jednym punkcie. Wedle świadectw mistyków i poetów tym punktem, osią świata i centrum jaźni, jest Bóg.
źródło: NKJP: Anna Sobolewska: Mapy duchowe współczesności: co nam zostało z Nowej Ery?, 2009
|
|
Według Dogena prawdziwa medytacja jest „odrzuceniem jaźni i ciała” [...].
źródło: NKJP: Agnieszka Kozyra: Filozofia zen, 2004
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
jaźń
|
jaźnie
|
|
| D. |
jaźni
|
jaźni
|
|
|
|
| C. |
jaźni
|
jaźniom
|
|
| B. |
jaźń
|
jaźnie
|
|
| N. |
jaźnią
|
jaźniami
|
|
| Ms. |
jaźni
|
jaźniach
|
|
| W. |
jaźni
|
jaźnie
|
|
-
Wyraz utworzony jako termin filozoficzny przez B. Trentowskiego od zaimka ja (zob.) za pomocą przyrostka -źń (jak w wyrazach bojaźń , przyjaźń ).
CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XIX w.,
Bor
1844,
Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 20.05.2014