dziwo
-
coś nierealnego, niespotykanego i zdumiewającego
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: dziw
-
- dziwa natury
-
W 1691 r. z mórz południowych do Anglii powrócił podróżnik William Dampier. Przywiózł filipińskiego księcia Giolo, wytatuowanego od stóp do głów. Anglicy ściągali z daleka, by obejrzeć to dziwo.
źródło: NKJP: Ewa Halewska: Ciało spod igły, Nowiny Raciborskie, 2002-08-07
Asy tej miary [...] nie rodzą się na kamieniu. Są wśród gołębi jak Korzeniowski albo Szewińska wśród ludzi - fenomeny, dziwa natury.
źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Go! Gołąb go!, Polityka, 2006-06-03
Zresztą wszyscy, którzy po raz pierwszy próbowali ziemniaków, byli nimi zachwyceni. Pierwszy opis europejski pochodzi z 1588 roku, sporządził go pewien Francuz, który zamorskie dziwo jadł u legata papieskiego w Belgii.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Smaki polskie czyli jak się dawniej jadało, 2008
Luty, ślizgiem po śniegu przeleciawszy, w diabły poszedł, a marzec przyniósł wielkie dziwo: wczesną wiosnę do lata podobną - ciepłą, całą w słońcu i roztopach.
źródło: NKJP: Halina Auderska: Babie lato, 1974
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dziwo
dziwa
D. dziwa
dziw
C. dziwu
dziwom
B. dziwo
dziwa
N. dziwem
dziwami
Ms. dziwie
dziwach
W. dziwo
dziwa
-
Zob. dziw