-
pot.
coś, co bardzo się mówiącemu podoba i co uważa za niezwykłe
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
-
- nowe; istne, prawdziwe; żadne cudo
- cudo techniki
-
|
Pozwozili mu z okolicznych dworów, pałaców i muzeów masę dzieł sztuki, rzeźb, obrazów, mebli, luster, bibelotów. Jego park to cudo, pielęgnowane przez kilku ogrodników.
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1996
|
|
Zdzisio podszedł do lśniącego samochodu BMW. To cudo zapierało dech.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
|
|
Film Tennanta jest lekki, chwilami niewątpliwie zabawny, choć to żadne cudo.
źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Z kina, Gazeta Wyborcza, 1997-05-27
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
cudo
|
cuda
|
|
D. |
cuda
|
cudów
|
|
C. |
cudu
|
cudom
|
|
B. |
cudo
|
cuda
|
|
N. |
cudem
|
cudami
|
|
Ms. |
cudzie
|
cudach
|
|
W. |
cudo
|
cuda
|
|
-
psł.
*čudo
'zdziwienie, podziw; coś zadziwiającego, zjawisko nadprzyrodzone'
CHRONOLOGIZACJA:
XIV w.,
Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 08.05.2014