stuk I

II

rzeczownik

  • odgłos wywołany uderzeniem jakiegoś przedmiotu
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    dźwięki

    • stuk kół, pociągu; młotka; obcasów, podków
    • usłyszeć stuk
  • Zaraz potem Gaszycki usłyszał stuk podkutych butów pod oknami i głośne pogwizdywanie.

    źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001

    Wtedy wyminąłem ją, trzasnąłem drzwiami i zbiegłem z siódmego piętra, czekając ciągle i nasłuchując jej wołania i stuku obcasów.

    źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. stuk
    stuki
    D. stuku
    stuków
    C. stukowi
    stukom
    B. stuk
    stuki
    N. stukiem
    stukami
    Ms. stuku
    stukach
    W. stuku
    stuki
  • Od dźwiękonaśladowczego czasownika  stukać  (zob.)

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.
Data ostatniej modyfikacji: 12.03.2018