-
1.
miejsce, w którym stykają się dwie sąsiadujące powierzchnie -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości przestrzeni
miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni -
- dolna, górna krawędź; ostre; naostrzone, stępione krawędzie (nart)
- krawędź kieliszka, naczynia, noża, szklanki; łóżka, stołu, umywalki, wanny; chodnika, szosy; dachu; studni; urwiska; krawędzie nart
- uderzyć w krawędź czegoś
- siedzieć, stać, wisieć, zawisnąć na krawędzi czegoś; stąpać po krawędzi czegoś
-
Samochód wychylił się z czerni asfaltu, jechał teraz równolegle ze mną. Odskoczyłam od krawędzi chodnika, przylgnęłam do ściany.
źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
Z przerażeniem pomyślał, że jego twarz niebezpiecznie szybko zbliża się do białej ceramiki. Nasadą nosa wyrżnął o krawędź umywalki.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: 21:37, 2010
Przeskakiwał po dwa stopnie na raz, wchodził na balustrady i balansował na ich wąskich krawędziach tanecznym krokiem.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. krawędź
krawędzie
D. krawędzi
krawędzi
C. krawędzi
krawędziom
B. krawędź
krawędzie
N. krawędzią
krawędziami
Ms. krawędzi
krawędziach
W. krawędzi
krawędzie
-
+ krawędź + CZEGO -
Od: psł. * kravati 'krajać'