na dobrą sprawę

  • mówiący, który wie, jakie jest to, o czym mowa, chcąc powiedzieć coś, co by odpowiadało temu, jak jest, mówi, że powie
  • 1) komentarz dorematyczny; 2) często w parentezie

  • wyrażenie epistemiczne – wykładnik oceny prawdziwości sądu

  • (quasi)synonimy:  praktycznie II
    właściwie II
  • Na dobrą sprawę nigdy nie była pewna, czy ludzie przechodzący obok nie są jej znajomymi lub przyjaciółmi.

    źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998

    Ale przecież - na dobrą sprawę - okazja trafia się na każdym kroku.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

    Nikt na dobrą sprawę nie wie, o czym myślał, nikt go naprawdę nie znał.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Bóg zapłacz!, 2000

    W marszu na Pragę króla wspierało więc na dobrą sprawę tylko rakuskie rycerstwo Albrechta i morawskie wojsko biskupa z Ołomuńca.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

  • część mowy: partykuła

  • na dobrą sprawę _
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 11.07.2018