-
odczuwać zawstydzenie i zażenowanie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- wstyd chodzić, iść gdzieś, mówić, powiedzieć, wyznać; pomyśleć; patrzeć; słuchać; pisać; pokazać coś; prosić; przegrać, przynosić coś, przypominać, wspominać; przyznać
-
[...] ja w twoim wieku miałem już pracę; nie wstyd ci być takim darmozjadem?
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Piętno świra, Polityka, 2004-03-27
Jestem ofiarą samochodu, wstyd się przyznać, ale tylko od święta wsiadam do tramwaju, zaskakuje mnie wtedy mozaika ludzkich twarzy [...].
źródło: NKJP: Tomasz Jastrun: Gra wstępna rozpisana na 62 felietony, 2003
Nie pytała, czemu do niej zadzwonił, ale i tak wytłumaczył, że wstyd mu było za jego wczorajsze zachowanie.
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Uwikłanie, 2007
Tylko nazwisko pamiętałem, nie mam, wie pani, pamięci do melodii. Do twarzy mam. Zamilkł, widocznie wstyd mu było, że nie zapamiętał.
źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Balzakiana, 2008
[...] będzie panu wstyd, jak zadzwonię po policję i podwładni zobaczą pana w takim stanie.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
-
część mowy: czasownik
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
wstyd
Czas przeszły
było wstyd
Tryb rozkazujący
niech będzie wstyd
Tryb warunkowy
Czas teraźniejszy
wstyd by
Czas przeszły
byłoby wstyd
bezokolicznik: być wstyd
-
Ø + wstyd + KOMU + (BEZOKOLICZNIK)Ø + wstyd + KOMU + (za CO)Ø + wstyd + KOMU + (że ZDANIE) -
Zob. wstydzić się