biernik

  • czwarty przypadek w odmianie rzeczowników, przymiotników, liczebników i zaimków odpowiadający na pytanie kogo? co?
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    • biernik liczby pojedynczej, liczby mnogiej
    • dopełniacz i biernik, mianownik i biernik
    • forma biernika
    • dopełnienie, rzeczownik w bierniku
    • wyrażony biernikiem
  • W odmianie dochodzi do homonimii paradygmatów męskich i nijakich (wyjąwszy biernik, który z tego właśnie powodu jest przypadkiem diagnostycznym, służącym do odróżniania klas rodzajowych).

    źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

    W polszczyźnie współczesnej prefiksy na-, przy- w formacjach nakazać, przykazać zmieniają konotację składniową w porównaniu z leksemem motywującym, ponieważ czasowniki te przyłączają zarówno dopełnienie bezokolicznikowe, np. nakazać, przykazać czytać, pisać, jak i rzeczownikowe wyrażone w bierniku, np.: nakazać, przykazać dietę, spokój, ostrożność.

    źródło: NKJP: Maria Witkowska-Gutkowska: Staropolskie prefiksalne dublety czasownikowe i ich współczesne odpowiedniki, 1999

    Wydaje się zatem, że polszczyzna wyraźnie zmierza do ogarnięcia uruchomionym fleksyjnie biernikiem (równym dopełniaczowi) coraz większej liczby słów rodzaju męskiego (przede wszystkim tych, które w tymże dopełniaczu mają końcówkę „-a” ).

    źródło: NKJP: Jan Miodek: Jak mówimy, Gazeta Wyborcza, 1998-02-06

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. biernik
    bierniki
    D. biernika
    bierników
    C. biernikowi
    biernikom
    B. biernik
    bierniki
    N. biernikiem
    biernikami
    Ms. bierniku
    biernikach
    W. bierniku
    bierniki

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Zob. bierny

CHRONOLOGIZACJA:
1813, Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 06.05.2014