cześć II

I

wykrzyknik

  • forma powitania lub pożegnania stosowana wobec osoby, z którą mówiący jest po imieniu
  • W stosunku do kilku osób można użyć formy  cześć wam .

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie

    • cześć i czołem
  • Cześć, Krzysiu - przywitałem się. - Nie wiedziałem, że przyjedziesz.

    źródło: NKJP: Martyna Żandarska-Ochnik: Pan wichrów i powiewów, 2008

    Na mój widok odłożył gazetę i powoli się podniósł, wyciągając na powitanie rękę. - A, cześć! Dobrze, że już jesteś.

    źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

    Prawie nie zauważył, że Kasia już się z nim żegna: - Cześć! Leć do domu, bo się przeziębisz.

    źródło: NKJP: Łukasz Kamykowski: Dom między lipą a bilbordem, 2008

    [...]odszukał w kieszeni zmiętą wizytówkę i wyjął komórkę. - No cześć - odezwał się, gdy usłyszał w słuchawce: „Halo”. - Już po siedemnastej. Siedzę i czekam.

    źródło: NKJP: Jacek Rębacz: Zakopane: sezon na samobójców, 2006

    Zadzwonię do ciebie za kilka dni, ale gdybyś wcześniej miała wiadomość od stryja, daj znać, słyszysz? - Tak, tak, już mówiłeś. Obiecuję. - No to cześć!

    źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

  • część mowy: wykrzyknik

  • Zob.  cześć I 

CHRONOLOGIZACJA:
XIV w., Bańk
XIV w., Bor
Data ostatniej modyfikacji: 08.05.2014