zanucić - Wielki słownik języka polskiego PAN

cicho zaśpiewać piosenkę lub melodię bez słów

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

muzyka

	synonimy:	zamruczeć
	hiperonimy:	zaśpiewać

	Pomruczał coś pod nosem, zanucił, pogrzebał za szeroką szkarłatną szarfą, którą był przepasany. źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2005
	Po chwili zanuciła pięknym, czystym głosikiem przy wtórze instrumentu. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
	Sophie zanuciła pod nosem sentymentalne tango. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	Kac Wasi był zresztą niegroźny, trącił jakimś metafizycznym smutkiem, melancholijnym żalem, akurat takim, by wsunąć się do kuchni i porozmawiać z bratanicą, a ściślej zanucić jej jakąś piosenkę z przydworcowego repertuaru. źródło: NKJP: Andrzej Mandalian: Czerwona orkiestra, 2009
	Ojciec chrząknął i zanucił: - „O gwiazdeczko coś błyszczała, gdym ja ujrzał świat...” źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Niebieski szklarz, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zanuciłem +(e)m zanucił	zanuciłam +(e)m zanuciła	zanuciłom +(e)m zanuciło	zanuciliśmy +(e)śmy zanucili	zanuciłyśmy +(e)śmy zanuciły
2 os.	zanuciłeś +(e)ś zanucił	zanuciłaś +(e)ś zanuciła	zanuciłoś +(e)ś zanuciło	zanuciliście +(e)ście zanucili	zanuciłyście +(e)ście zanuciły
3 os.	zanucił	zanuciła	zanuciło	zanucili	zanuciły

bezosobnik: zanucono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zanućmy
2 os.	zanuć	zanućcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zanuciłbym bym zanucił	zanuciłabym bym zanuciła	zanuciłobym bym zanuciło	zanucilibyśmy byśmy zanucili	zanuciłybyśmy byśmy zanuciły
2 os.	zanuciłbyś byś zanucił	zanuciłabyś byś zanuciła	zanuciłobyś byś zanuciło	zanucilibyście byście zanucili	zanuciłybyście byście zanuciły
3 os.	zanuciłby by zanucił	zanuciłaby by zanuciła	zanuciłoby by zanuciło	zanuciliby by zanucili	zanuciłyby by zanuciły

bezosobnik: zanucono by

bezokolicznik: zanucić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zanuciwszy

gerundium: zanucenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: zanucony

odpowiednik aspektowy: nucić

Rz_osobowy	+	zanucić	+	CO + (KOMU)
Rz_osobowy	+	zanucić	+	MOWA WPROST

Od: nuta