ktoś czyni zadość czemuś
-
książk. ktoś wykonuje coś, co jest oczekiwane lub wymagane
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- ktoś czyni zadość dążeniom, obowiązkowi, sprawiedliwości, wymogom, żądaniom
-
Autor, starając się czynić zadość regułom grzeczności, chowa się więc za banałem.
źródło: NKJP: Ewa Ihnatowicz: ...A JAK BĘDĘ ZAKOCHANA, PRZYŚLĘ PANU LIST I KLUCZ, Wiedza i Życie nr 7, 1998
[...] miał to być najwyższy dom w mieście. Przepisom tym czyniono czasem zadość, umieszczając na dachu długą pionową tyczkę.
źródło: NKJP: Andrzej Osęka: DREWNIANE NIEBIOSA, Gazeta Wyborcza, 1997-12-05
Czy jest ktoś, kto ma wniosek przeciwny do wniosku senatora [...]? Nie. Wobec tego czynimy zadość jego prośbie i przystępujemy do rozpatrzenia punktu dziewiątego porządku obrad: zmiany w składzie komisji senackich.
źródło: NKJP: 76. posiedzenie Senatu RP, stenogram
Zacznie cię drażnić ich swawola i zapewne będziesz miał ochotę ją ukrócić nie poprzez Miłość, lecz czyniąc zadość swemu pragnieniu odegrania się za doznane krzywdy. Tym sposobem wrócisz do punktu wyjścia.
źródło: NKJP: Katarzyna Ostrowska: Jak osiągnąć sukces w świecie ducha i materii, 2001
-
typ frazy: fraza czasownikowa
ndk, npch; odmienny: czynićodpowiednik aspektowy: ktoś uczynił zadość czemuś