muzykant

  • pot.  osoba niewykształcona muzycznie, która zarobkowo gra na ulicach, festynach lub zabawach tanecznych
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Czas wolny

    rozrywka

  • synonimy:  grajek
    • muzykant w kapeli, w zespole ludowym
    • grupa, kapela, zespół muzykantów
    • cygański, wiejski, żydowski muzykant
    • muzykanci przygrywają, zagrali
  • Obstąpili go dwaj muzykanci, z których jeden grał na akordeonie, a drugi na mandolinie.

    źródło: NKJP: Marek Krajewski: Głowa Minotaura, 2009

    Muzykantów na festyn zmówiono zza lasu, z drewnianego miasteczka.

    źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1993

    Muzykanci dmuchali energicznie w piszczałki, flety, okaryny i gwizdawki.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 2006

    Setki widzów zgromadzonych wzdłuż trasy przejazdu mogło podziwiać kilkadziesiąt bryczek i wozów góralskich po brzegi wypełnionych ludowymi muzykantami.

    źródło: NKJP: Rozbajana Bukowina: Dziennik Polski, 1999-08-12

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. muzykant
    muzykanci
    ndepr
    muzykanty
    depr
    D. muzykanta
    muzykantów
    C. muzykantowi
    muzykantom
    B. muzykanta
    muzykantów
    N. muzykantem
    muzykantami
    Ms. muzykancie
    muzykantach
    W. muzykancie
    muzykanci
    ndepr
    muzykanty
    depr
  • niem. Musikant

    z wł. musicante

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XVIII w., Bańk
Data ostatniej modyfikacji: 28.05.2014