-
książk.
coś, co się zrobiło, postrzegane przez mówiącego w odniesieniu do dobra lub zła, które się z tym działaniem wiąże
-
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
-
- dobry, miłosierny, szlachetny; chrześcijański, pobożny; zły uczynek; ludzkie uczynki; uczynek dokonany przez kogoś
- uczynek miłości
- uczynek i zaniedbanie; modlitwa i uczynek, mowa i uczynek, myśl i uczynek; postawa i uczynki, wiara i uczynki; słowa i uczynki
- spełnić/spełniać; wykonać, zrobić uczynek
-
|
– Staram się spełniać dobre uczynki – wyjaśnia. – Ludzie powinni sobie pomagać.
źródło: NKJP: (maś): Schodami i z wózkiem do nieba, Dziennik Bałtycki, 2002-12-30
|
|
Uczynek miłosierdzia nie musi mieć charakteru materialnego, może nim być również pocieszenie kogoś, pouczenie itp.
źródło: NKJP: Kinga Helena Szczurek: Katolicka nauka o czyśćcu i formy niesienia pomocy zmarłym, 2008
|
|
Rafał Kalota (na zdjęciu) – uczeń Gimnazjum nr 3 w Częstochowie został laureatem ogólnopolskiego finału konkursu „Ośmiu Wspaniałych”. Trafił tym samym do elitarnego grona młodych Polaków, którzy swoją postawą i uczynkami zasłużyli w tym roku na szczególne wyróżnienie.
źródło: NKJP: mp: Przyjaciel niepełnosprawnych, Trybuna Śląska, 2003-06-10
|
|
Może wobec tego rację ma na przykład Kant, który chce, byśmy przed każdym uczynkiem zadawali sobie pytanie, czy chcemy, by takie postępowanie stało się ogólnie obowiązującym prawem.
źródło: NKJP: Mikołaj Szymański: Lekcja religii na jednej nodze, Gazeta Wyborcza, 1998-10-30
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
uczynek
|
uczynki
|
|
| D. |
uczynku
|
uczynków
|
|
| C. |
uczynkowi
|
uczynkom
|
|
| B. |
uczynek
|
uczynki
|
|
| N. |
uczynkiem
|
uczynkami
|
|
| Ms. |
uczynku
|
uczynkach
|
|
| W. |
uczynku
|
uczynki
|
|
-
|
+ |
uczynek |
+ |
|
-
Rzeczownik od przedrostkowego czasownika uczynić; zob. czynić
CHRONOLOGIZACJA:
XIV w.,
Bor
Data ostatniej modyfikacji: 06.06.2014