przyczynić
-
książk. stać się powodem zaistnienia tego, co nazywa następny rzeczownik
-
ATEMATYCZNY
-
- Niestety, fala silnych mrozów, która ogarnęła znaczny obszar Polski, przyczyniła kłopotów m.in. klientom banków chcącym skorzystać z bankomatów.
źródło: NKJP: DER: Zamarzły bankomaty, Dziennik Polski, 2006-01-24
Choć ten wynalazek nie przyczynił miliarderowi chwały, ma swe historyczne znaczenie [...].
źródło: NKJP: Maguelonne Toussaint-Samat: Ubiory, Gazeta Wyborcza, 1998-12-18
Emersonowi-poecie przyczynić zresztą radości mógł blask słońca, a samo powietrze dać mu natchnienie...
źródło: NKJP: Stefan Bratkowski: Z boku, Gazeta Wyborcza, 1992-08-12
Kiepska to pociecha, ale dwulatki tak mają. Wyrośnie z tego, przyczyni kolejnych problemów. I tak w kółko.
źródło: NKJP: Katarzyna Dziurka, „Asiek”, „Janusz”: Nieznośna dwulatka - POMOCY!, Usenet -- pl.soc.dzieci, 2001-06-19
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. przyczynię
przyczynimy
2 os. przyczynisz
przyczynicie
3 os. przyczyni
przyczynią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. przyczyniłem
+(e)m przyczynił
przyczyniłam
+(e)m przyczyniła
przyczyniłom
+(e)m przyczyniło
przyczyniliśmy
+(e)śmy przyczynili
przyczyniłyśmy
+(e)śmy przyczyniły
2 os. przyczyniłeś
+(e)ś przyczynił
przyczyniłaś
+(e)ś przyczyniła
przyczyniłoś
+(e)ś przyczyniło
przyczyniliście
+(e)ście przyczynili
przyczyniłyście
+(e)ście przyczyniły
3 os. przyczynił
przyczyniła
przyczyniło
przyczynili
przyczyniły
bezosobnik: przyczyniono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. przyczyńmy
2 os. przyczyń
przyczyńcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. przyczyniłbym
bym przyczynił
przyczyniłabym
bym przyczyniła
przyczyniłobym
bym przyczyniło
przyczynilibyśmy
byśmy przyczynili
przyczyniłybyśmy
byśmy przyczyniły
2 os. przyczyniłbyś
byś przyczynił
przyczyniłabyś
byś przyczyniła
przyczyniłobyś
byś przyczyniło
przyczynilibyście
byście przyczynili
przyczyniłybyście
byście przyczyniły
3 os. przyczyniłby
by przyczynił
przyczyniłaby
by przyczyniła
przyczyniłoby
by przyczyniło
przyczyniliby
by przyczynili
przyczyniłyby
by przyczyniły
bezosobnik: przyczyniono by
bezokolicznik: przyczynić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: przyczyniwszy
gerundium: przyczynienie
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przyczynienie
przyczynienia
D. przyczynienia
przyczynień
C. przyczynieniu
przyczynieniom
B. przyczynienie
przyczynienia
N. przyczynieniem
przyczynieniami
Ms. przyczynieniu
przyczynieniach
W. przyczynienie
przyczynienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: przyczyniony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. przyczyniony
przyczyniony
przyczyniony
przyczynione
przyczyniona
D. przyczynionego
przyczynionego
przyczynionego
przyczynionego
przyczynionej
C. przyczynionemu
przyczynionemu
przyczynionemu
przyczynionemu
przyczynionej
B. przyczynionego
przyczynionego
przyczyniony
przyczynione
przyczynioną
N. przyczynionym
przyczynionym
przyczynionym
przyczynionym
przyczynioną
Ms. przyczynionym
przyczynionym
przyczynionym
przyczynionym
przyczynionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. przyczynieni
przyczynieni
przyczynione
przyczynione
D. przyczynionych
przyczynionych
przyczynionych
przyczynionych
C. przyczynionym
przyczynionym
przyczynionym
przyczynionym
B. przyczynionych
przyczynionych
przyczynionych
przyczynione
N. przyczynionymi
przyczynionymi
przyczynionymi
przyczynionymi
Ms. przyczynionych
przyczynionych
przyczynionych
przyczynionych
odpowiednik aspektowy: przyczyniać
-
+ przyczynić + KOMU/CZEMU + CZEGO -
psł. *pričiniti 'dołożyć, dodać, powiększyć, pomnożyć; zrobić coś, uczynić'