skłonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że ktoś zdecydował się na coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

nakłonić
namówić
przekonać
zachęcić

argument, rozsądek, rozum skłonił; sumienie skłoniło kogoś
skłonić premiera, prezydenta, rząd, stronę polską, władzę
skłonić do działania, do inwestycji, do kapitulacji, do kompromisu, do kupna, do małżeństwa, do mówienia, do myślenia, do namysłu, do nauki, do podjęcia kroków, do pomocy, do porzucenia czegoś, do powrotu, do refleksji, do rezygnacji, do smutku, do śmiechu, do ucieczki, do udziału, do ustępstw, do współpracy, do wstąpienia, do wyboru, do wyjazdu, do wyrażenia zgody, do wystąpienia, do zastanowienia, do zeznań, do zwierzeń

	Niemiecko-radzieckie zbliżenie skłoniło rząd japoński do wygaszenia konfliktu na pograniczu mongolskim. źródło: KWSJP: Andrzej Kastory: Złowrogie sąsiedztwo. Rosyjska polityka wobec europejskich państw ościennych w latach 1939 -1940, 1997-12-03
	Pan na Mirowie z panią na Bobolicach zamknęli się zaś w tym ostatnim zamku, a chcąc, by im nie przeszkadzano, skłonili swych służących do tego, by przez trzy miesiące udawali tatarskie oblężenie zamczyska. źródło: KWSJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane: rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001
	W parę miesięcy po wybuchu powstania margrabiego skłoniono do dymisji i wyjazdu za granicę. źródło: KWSJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002
	Symulowała ciążę, aby go skłonić do małżeństwa. źródło: KWSJP: Jan Sar Skąpski: Śladami Wenus: astrologia życia intymnego, 1998
	Laura starała się w nim rozbudzić dawne ambicje, skłonić go, żeby zrealizował chociaż niektóre z rozlicznych projektów. źródło: KWSJP: Francesco Jovine : Ziemie Sacramento, 1976

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skłoniłem +(e)m skłonił	skłoniłam +(e)m skłoniła	skłoniłom +(e)m skłoniło	skłoniliśmy +(e)śmy skłonili	skłoniłyśmy +(e)śmy skłoniły
2 os.	skłoniłeś +(e)ś skłonił	skłoniłaś +(e)ś skłoniła	skłoniłoś +(e)ś skłoniło	skłoniliście +(e)ście skłonili	skłoniłyście +(e)ście skłoniły
3 os.	skłonił	skłoniła	skłoniło	skłonili	skłoniły

bezosobnik: skłoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skłońmy
2 os.	skłoń	skłońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skłoniłbym bym skłonił	skłoniłabym bym skłoniła	skłoniłobym bym skłoniło	skłonilibyśmy byśmy skłonili	skłoniłybyśmy byśmy skłoniły
2 os.	skłoniłbyś byś skłonił	skłoniłabyś byś skłoniła	skłoniłobyś byś skłoniło	skłonilibyście byście skłonili	skłoniłybyście byście skłoniły
3 os.	skłoniłby by skłonił	skłoniłaby by skłoniła	skłoniłoby by skłoniło	skłoniliby by skłonili	skłoniłyby by skłoniły

bezosobnik: skłoniono by

bezokolicznik: skłonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skłoniwszy

gerundium: skłonienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: skłoniony

odpowiednik aspektowy: skłaniać

	+	skłonić	+	KOGO + do CZEGO \| ku CZEMU
	+	skłonić	+	KOGO + (że)by ZDANIE

Z przyrostkiem *sъ od psł. *kloniti, *klońǫ ‘chylić, pochylać, zginać’; zob. kłonić