uroić się

  • powstać tylko w czyjejś wyobraźni, a zostać uznanym za coś rzeczywistego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • jakiś pomysł uroił się; jakaś myśl uroiła się
    • uroić się w czyjejś głowie, w czyjejś wyobraźni
  • Duch zamordowanego króla nie pojawia się, jego słowa wypowiadają inne postaci lub sam Hamlet. Kto wie, może i samej zbrodni nie było, uroiła się ona duńskiemu księciu?

    źródło: NKJP: Jarosław Zalesiński: Odłożona matura, Dziennik Bałtycki, 2000-08-14

    Nauczyciele byli dla nas autorytetami, kochaliśmy ich, bo byli doskonale wykształceni, sprawiedliwi [...]. Nigdy więc nikomu z nas nie uroił się w ptasim móżdżku pomysł włożenia na głowę panu od geografii kosza na śmieci albo zwyzywania rusycystki od...

    źródło: NKJP: Olgerd Dziechciarz: Dobrze się stało, że otwarto tę puszkę Pandory, Gazeta Krakowska, 2006-11-03

    Gościowi uroiło się, że w bazie komunikacji miejskiej są zbiorniki z paliwem, które strajkujący chcą wysadzić.

    źródło: NKJP: Jerzy Witaszczyk: Fatamorgana, Dziennik Łódzki, 2007-08-30

    Kiedy po raz pierwszy uroiło się wam, że zostaniecie gwiazdami rocka?

    źródło: NKJP: Bracia Gallagherowie: Sfera mroku, CKM, 2005 nr 05

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uroję się
    uroimy się
    2 os. uroisz się
    uroicie się
    3 os. uroi się
    uroją się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uroiłem się
    +(e)m się uroił
    uroiłam się
    +(e)m się uroiła
    uroiłom się
    +(e)m się uroiło
    uroiliśmy się
    +(e)śmy się uroili
    uroiłyśmy się
    +(e)śmy się uroiły
    2 os. uroiłeś się
    +(e)ś się uroił
    uroiłaś się
    +(e)ś się uroiła
    uroiłoś się
    +(e)ś się uroiło
    uroiliście się
    +(e)ście się uroili
    uroiłyście się
    +(e)ście się uroiły
    3 os. uroił się
    uroiła się
    uroiło się
    uroili się
    uroiły się

    bezosobnik: urojono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. urójmy się
    2 os. urój się
    urójcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. uroiłbym się
    bym się uroił
    uroiłabym się
    bym się uroiła
    uroiłobym się
    bym się uroiło
    uroilibyśmy się
    byśmy się uroili
    uroiłybyśmy się
    byśmy się uroiły
    2 os. uroiłbyś się
    byś się uroił
    uroiłabyś się
    byś się uroiła
    uroiłobyś się
    byś się uroiło
    uroilibyście się
    byście się uroili
    uroiłybyście się
    byście się uroiły
    3 os. uroiłby się
    by się uroił
    uroiłaby się
    by się uroiła
    uroiłoby się
    by się uroiło
    uroiliby się
    by się uroili
    uroiłyby się
    by się uroiły

    bezosobnik: urojono by się

    bezokolicznik: uroić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: uroiwszy się

    gerundium: urojenie się

  • Rznieżywotny + uroić się +
    KOMU
    Ø + uroić się +
    KOMU + że ZDANIE
  • Zob. roić się

CHRONOLOGIZACJA:
1814, SL
Data ostatniej modyfikacji: 23.08.2017