ubzdurać się
-
pot. pejorat. powstać tylko w czyjejś wyobraźni i zostać uznanym za coś prawdziwego, mimo że w rzeczywistości tak nie jest
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
synonimy: ubrdać się
uroić się
-
Przemkowi Marczakowi ubzdurało się, że żona zdradza go z listonoszem.
źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
Bułgarskim specom od wojskowej informacji ubzdurało się, że iraccy partyzanci ostrzelali konwój z głową ich państwa [...].
źródło: NKJP: Marek Strzała: Bułgar paruje absurdem, Gazeta Krakowska, 2004-04-27
Ku szczęściu rodziców właśnie co dostałam się do kadry juniorów w narciarstwie alpejskim, a tu coś mi się w głowie ubzdurało i postanowiłam, że ja na nartach jeździć nie będę.
źródło: NKJP: RED: Uwielbiam konie i szybkie motocykle. Od skandalu do popularności, Gazeta Poznańska, 2002-02-18
Skąd się ludziom ubzdurało, że wigilia bez karpia jest nieważna?
źródło: NKJP: Oczami karpia (w galarecie), Dziennik Polski, 2000-12-23
[...] komuś ubzdurały się normy niemożliwe do wykonania [...].
źródło: Internet: forum.nissanklub.pl
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ubzduram się
ubzduramy się
2 os. ubzdurasz się
ubzduracie się
3 os. ubzdura się
ubzdurają się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ubzdurałem się
+(e)m się ubzdurał
ubzdurałam się
+(e)m się ubzdurała
ubzdurałom się
+(e)m się ubzdurało
ubzduraliśmy się
+(e)śmy się ubzdurali
ubzdurałyśmy się
+(e)śmy się ubzdurały
2 os. ubzdurałeś się
+(e)ś się ubzdurał
ubzdurałaś się
+(e)ś się ubzdurała
ubzdurałoś się
+(e)ś się ubzdurało
ubzduraliście się
+(e)ście się ubzdurali
ubzdurałyście się
+(e)ście się ubzdurały
3 os. ubzdurał się
ubzdurała się
ubzdurało się
ubzdurali się
ubzdurały się
bezosobnik: ubzdurano się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ubzdurajmy się
2 os. ubzduraj się
ubzdurajcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ubzdurałbym się
bym się ubzdurał
ubzdurałabym się
bym się ubzdurała
ubzdurałobym się
bym się ubzdurało
ubzduralibyśmy się
byśmy się ubzdurali
ubzdurałybyśmy się
byśmy się ubzdurały
2 os. ubzdurałbyś się
byś się ubzdurał
ubzdurałabyś się
byś się ubzdurała
ubzdurałobyś się
byś się ubzdurało
ubzduralibyście się
byście się ubzdurali
ubzdurałybyście się
byście się ubzdurały
3 os. ubzdurałby się
by się ubzdurał
ubzdurałaby się
by się ubzdurała
ubzdurałoby się
by się ubzdurało
ubzduraliby się
by się ubzdurali
ubzdurałyby się
by się ubzdurały
bezosobnik: ubzdurano by się
bezokolicznik: ubzdurać się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ubzdurawszy się
gerundium: ubzduranie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ubzduranie się
ubzdurania się
D. ubzdurania się
ubzdurań się
C. ubzduraniu się
ubzduraniom się
B. ubzduranie się
ubzdurania się
N. ubzduraniem się
ubzduraniami się
Ms. ubzduraniu się
ubzduraniach się
W. ubzduranie się
ubzdurania się
-
Ø + ubzdurać się + KOMU + że ZDANIE+ ubzdurać się + KOMU -
Zob. bzdura