nadrobić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uzupełnić jakieś niedoskonałości wynikające z zaniedbań lub zaległości

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

nadgonić
odrobić

nadrobić braki w czymś, luki, opóźnienia, stracony czas, spóźnienie, straty, zaległości, zaniedbania; dystans, różnice

	Mamy nadzieję, że remont zakończy się szybko i szybko zostaną nadrobione straty. źródło: NKJP: UG: Dewastacja czy konieczność, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska” nr 29 (659), 2004-07-22
	Firma uparcie twierdzi, że nadrobi opóźnienia, jednak podawane przez nią terminy są nierealne [...]. źródło: NKJP: Adrian Czarnota: Dla ludzi o mocnych nerwach, Tygodnik Rybnicki, 2007-01-09
	- Spóźnienia to jest wina wyłącznie korków, a nie np. złej pracy kierowców, którzy za każdym razem starają się nadrobić spóźnienie. źródło: NKJP: xx: Spóźniony autobus z Sobieszewa, Dziennik Bałtycki, 2008-05-14
	W ostatnim roku syn ponownie przeszedł trzy operacje i po wielomiesięcznej nieobecności w szkole z pewnością nie nadrobi zaległości. źródło: NKJP: Moje pieniądze syna, Gazeta Wyborcza, 1997-03-26
	- Treningi rozpoczęliśmy dość późno. Mamy też nowego trenera, którym został Zenon Janowicz z Leszna. Sądzę, jednak że szybko nadrobimy stracony czas. źródło: NKJP: JAV: KKS zgarnął wszystkie trofea. Wyniki turnieju. Opinie po turnieju, Gazeta Poznańska, 2002-01-22

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadrobiłem +(e)m nadrobił	nadrobiłam +(e)m nadrobiła	nadrobiłom +(e)m nadrobiło	nadrobiliśmy +(e)śmy nadrobili	nadrobiłyśmy +(e)śmy nadrobiły
2 os.	nadrobiłeś +(e)ś nadrobił	nadrobiłaś +(e)ś nadrobiła	nadrobiłoś +(e)ś nadrobiło	nadrobiliście +(e)ście nadrobili	nadrobiłyście +(e)ście nadrobiły
3 os.	nadrobił	nadrobiła	nadrobiło	nadrobili	nadrobiły

bezosobnik: nadrobiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nadróbmy
2 os.	nadrób	nadróbcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadrobiłbym bym nadrobił	nadrobiłabym bym nadrobiła	nadrobiłobym bym nadrobiło	nadrobilibyśmy byśmy nadrobili	nadrobiłybyśmy byśmy nadrobiły
2 os.	nadrobiłbyś byś nadrobił	nadrobiłabyś byś nadrobiła	nadrobiłobyś byś nadrobiło	nadrobilibyście byście nadrobili	nadrobiłybyście byście nadrobiły
3 os.	nadrobiłby by nadrobił	nadrobiłaby by nadrobiła	nadrobiłoby by nadrobiło	nadrobiliby by nadrobili	nadrobiłyby by nadrobiły

bezosobnik: nadrobiono by

bezokolicznik: nadrobić

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

nadrobiwszy

gerundium: nadrobienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nadrobiony

odpowiednik aspektowy: nadrabiać

+

nadrobić

+

CO

Zob. robić