bies
-
książk. diabeł – zły duch
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
- demony i biesy
- pyski biesów
- biesy czyhają
-
Azjatyckie wejścia do piekieł związane są z pustkowiami, a szczególnie pustyniami. Diabły i demony tam właśnie upodobały sobie wszelkie sposoby kuszenia świętych; prorocy tam z własnej woli wystawiali się na pokusy biesów.
źródło: NKJP: Bogda Wojtanowicz: Wejście do piekieł, Polityka nr 2296, 2001-05-05
Pocieszało ją tylko głębokie przeświadczenie, że nie wszystkie żyjące w ciemnościach stwory są złe i wrogo do niej nastawione. - Dlaczego właściwie miałyby mnie nienawidzić? Może niektóre z nich są złośliwe i podłe, to demony i biesy, na pewno jednak istnieją także inne, dobre i życzliwe.
źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
- Jako mały chłopiec chodziłem z dziadkami do kościoła św. Wojciecha - opowiada Witold Kowalski, łódzki literat. - Pamiętam, że z lewej strony ołtarza był olbrzymi fresk: bolszewicy w towarzystwie diabłów, niektórzy nawet sami mieli odrażające pyski biesów, obok jasne postaci polskich żołnierzy kłujących bagnetami tych bolszewików, którzy wychodzili z piekła, z piekielnych płomieni.
źródło: NKJP: mal: Kościół z diabłami, Express Ilustrowany, 2001-05-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bies
biesy
D. biesa
biesów
C. biesowi
biesom
B. biesa
biesy
N. biesem
biesami
Ms. biesie
biesach
W. biesie
biesy
-
psł. *běsъ