-
cecha kogoś, kto ma trudności ze skupieniem uwagi na wykonywanych czynnościach i stale coś myli lub czegoś zapomina
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia
-
- moje, swoje, własne; lekkie, wielkie, zwykłe; chwilowe; dziwne; kosztowne roztargnienie
- roztargnienie autora, właściciela czegoś
- chwila, przejaw, skutki roztargnienia
- roztargnienie doprowadza do czegoś
- wykorzystać czyjeś roztargnienie
- zapomnieć, zostawić coś przez roztargnienie
- przyglądać się czemuś, spojrzeć; powtórzyć, spytać; słuchać z roztargnieniem
- odpowiedzieć, odrzec w roztargnieniu
-
|
Pewna Brytyjka zostawiła przez roztargnienie swego psa na peronie dworca kolejowego [...] w Londynie, a sama odjechała do domu w walijskim Newport.
źródło: NKJP: Świat, Dziennik Polski, 1999-06-21
|
|
Nie odrabia zadań domowych, rozmawia na lekcjach, a jej roztargnienie doprowadza nauczycieli do nerwicy.
źródło: NKJP: Krzysztof Szymborski: Ucz się, Kasiu albo wolna amerykanka, Wysokie Obcasy nr 23 dodatek do Gazety Wyborczej, 1999-09-04/1999-09-05
|
|
Chciałbym jeszcze raz tu oświadczyć, że głosowałem inaczej, niż zamierzałem. Przez chwilowe roztargnienie zagłosowałem właśnie tak, jak zagłosowałem.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 06.09.2001
|
|
- Pani pewnie także spóźniła się na pociąg? - zagadnął ją Szczęsny z lekką ironią.
- Na pociąg? - powtórzyła z roztargnieniem.
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z celulozy, 1973
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
n2
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
roztargnienie
|
roztargnienia
|
|
| D. |
roztargnienia
|
roztargnień
|
|
| C. |
roztargnieniu
|
roztargnieniom
|
|
| B. |
roztargnienie
|
roztargnienia
|
|
| N. |
roztargnieniem
|
roztargnieniami
|
|
| Ms. |
roztargnieniu
|
roztargnieniach
|
|
| W. |
roztargnienie
|
roztargnienia
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Związane z psł. *tr̥gati ‘szarpać, rwać’ (zob. targać ). Już w st.pol roztargnąć ‘siłą rozerwać na części, rozedrzeć; bezprawnie rozdzielić’, 'skłócić’, ‘dręczyć, gnębić’, z którym bezpośrednio należy łączyć rzeczownik roztargnienie ‘podział, rozdział’, ‘spór, brak zgody prowadzący do zwady, zamieszek’, ‘rozproszenie (myśli), niepokój’.
-
CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 08.09.2010