-
pot. to, o czym mowa ma daną cechę w takim stopniu, że powiedzieć o tym to, to powiedzieć za dużo
-
wykładnik stopnia cechy
-
I daleko było bezpieczniej zerwać sejm niżeli sejmik, bo sejm, jako z wyboru osób złożony, zachowywał cośkolwiek skromności...
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
Dzidzię cośkolwiek zastanawia zdanie przyszłej-niedoszłej przyjaciółki. Zastanawia się, co by musiała włożyć na siebie, żeby pomyśleć (a cóż dopiero powiedzieć): „bosko mi w tym”.
źródło: NKJP: Zofia Chądzyńska: Przez ciebie, Drabie!, 1969
Nie sądzisz... że i nasza obecna tusza cośkolwiek nam psuje interes?
źródło: NKJP: Marian Pankowski: Teatrowanie nad świętym barszczem, 1968
Zagraniczni cośkolwiek tę ufność nadwyrężyli [...].
źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960
Stosunki społeczne w Giszowcu są cośkolwiek odmienne niż w innych miejscowościach Śląska.
źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Czarny ogród, 2007
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
cośkolwiek _
Przym., Przysł., F.Przyimk., Cz. - nazywające cechę stopniowalnąograniczenia zakresu użycia:nie: Przym. st. wyższy
nie: Przysł. st. najwyższyszyk: antepozycja względem Przym., Przysł. i F.Przyimk.
antepozycja lub postpozycja względem czasownika -
Zob. cokolwiek I