nim - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. wskazuje na to, że dane zdarzenie, o którym mowa w zdaniu nadrzędnym, ma miejsce wcześniej niż to, o którym mowa w zdaniu podrzędnym

wykładnik relacji czasowej

antonimy:

dopóki nie
póki nie

	- Rozpuść włosy i uczesz się, a ja przyniosę jakieś ciuchy - zniknęła, nim Joanna zdążyła zaprotestować. źródło: NKJP: Hanna Samson: Pułapka na motyla, 2000
	Trochę potrwało, nim do stodoły wkroczyli wielmoże. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	Nim zdążył cokolwiek zamówić, już go przepędzono od baru. źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977
	Położył się, ale nim usnął, zdążył jeszcze pomyśleć, że coraz mniej podoba mu się właściciel hotelu „Orient”. źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 1967

część mowy: spójnik

nim _: Zd.Podrz., _: Zd.Nadrz _: Zd.Nadrz., nim _: Zd.Podrz. Zd.Nadrz.: stan rzeczy zachodzący wcześniej Zd.Podrz.: stan rzeczy zachodzący później
szyk: zmienny: neutralna antepozycja względem wprowadzanych członów

Prawdopodobnie skrót zamiast zanim (Bańk); zob. zanim