cudactwo
-
coś wzbudzającego zdziwienie lub rozbawienie swoją niezwykłością
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: dziwadło
hiperonimy: osobliwość
-
Gdyby ktoś miał wątpliwości, czy tak jest w istocie, przekona go oryginalna „wizytówka”, ustawiona na poboczu: miniaturka wieży wiertniczej, opatrzonej stosownymi emblematami. Takie cudactwo istnieje w pobliżu Ustrzyk Dolnych.
źródło: NKJP: Nigdzie indziej, Dziennik Polski, 2000-08-21
Przyjeżdża komisja. Opieczętowuje. Ale po pewnym czasie pieczęcie się zdejmuje i cudactwo stoi jak wół, i to zupełnie legalnie.
źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007
Film, poza wyjątkami, nie obfituje w techniczne cudactwa. Reżyser ich unikał i umiejętnie łączył wszystkie warstwy utworu: moralny dyskurs, przygodę i romans.
źródło: NKJP: Magda Huzarska-Szumiec: Odrobina dobra w łotrze, Gazeta Krakowska, 2001-09-07
W narracji zaś autorka w sposób niewymuszony posługuje się mową pozornie niezależną, prowadząc ją sprawnie z punktu widzenia kolejnych bohaterów. Żadnych cudactw - porządne, solidne rzemiosło.
źródło: NKJP: Rafał A. Ziemkiewicz: Recenzje, Nowa Fantastyka, nr 5, 1996
Choćby się człowiek bardzo starał, choćby na głowie stawał i ekwilibrystyczne cudactwa wyczyniał, żeby upływ czasu zatrzymać, nie zrobi tego.
źródło: NKJP: www.redakcja.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. cudactwo
cudactwa
D. cudactwa
cudactw
C. cudactwu
cudactwom
B. cudactwo
cudactwa
N. cudactwem
cudactwami
Ms. cudactwie
cudactwach
W. cudactwo
cudactwa
-
Zob. cud