cudzołożyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

przest. mieć stosunki płciowe z kimś, z kim się nie jest w związku małżeńskim

Współcześnie używane zwykle w kontekstach związanych z religią.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

hiperonimy:

grzeszyć

	Większość religii nie pozwala kraść, zabijać ani cudzołożyć. źródło: NKJP: Gazeta Wyborcza, 1996-07-17
	Tu omawiano też wielkie skandale i katastrofy. No i wreszcie tutaj można było dowiedzieć się, kto umarł, komu urodziło się dziecko, kto z kim cudzołoży, a kto zwariował, bo i takie rzeczy zdarzały się w tym niewielkim miasteczku. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Sezon na papierówki, 2003
	- Nie traktuj tego tak wąsko - powiedział z ironią. - Nie macie ślubu kościelnego, więc z nim też cudzołożysz. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Listy miłości, 2008
	Mówił o dekalogu. [...] Pytał – co się stało z przykazaniem „nie cudzołóż”? źródło: NKJP: Zygmunt Chabowski: Był pielgrzymem, jednym z nas..., Dziennik Łódzki, 2005-04-04
	Sam św. Wojciech o mało nie przypłacił własnym życiem próby ratowania cudzołożnicy, być może uważając karę śmierci za niewspółmierną z grzechem cudzołożenia. źródło: NKJP: Michał Rożek: Cudzołóstwo, Dziennik Polski, 2005-03-19

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	cudzołożyłem +(e)m cudzołożył	cudzołożyłam +(e)m cudzołożyła	cudzołożyłom +(e)m cudzołożyło	cudzołożyliśmy +(e)śmy cudzołożyli	cudzołożyłyśmy +(e)śmy cudzołożyły
2 os.	cudzołożyłeś +(e)ś cudzołożył	cudzołożyłaś +(e)ś cudzołożyła	cudzołożyłoś +(e)ś cudzołożyło	cudzołożyliście +(e)ście cudzołożyli	cudzołożyłyście +(e)ście cudzołożyły
3 os.	cudzołożył	cudzołożyła	cudzołożyło	cudzołożyli	cudzołożyły

bezosobnik: cudzołożono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę cudzołożył będę cudzołożyć	będę cudzołożyła będę cudzołożyć	będę cudzołożyło będę cudzołożyć	będziemy cudzołożyli będziemy cudzołożyć	będziemy cudzołożyły będziemy cudzołożyć
2 os.	będziesz cudzołożył będziesz cudzołożyć	będziesz cudzołożyła będziesz cudzołożyć	będziesz cudzołożyło będziesz cudzołożyć	będziecie cudzołożyli będziecie cudzołożyć	będziecie cudzołożyły będziecie cudzołożyć
3 os.	będzie cudzołożył będzie cudzołożyć	będzie cudzołożyła będzie cudzołożyć	będzie cudzołożyło będzie cudzołożyć	będą cudzołożyli będą cudzołożyć	będą cudzołożyły będą cudzołożyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		cudzołóżmy
2 os.	cudzołóż	cudzołóżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	cudzołożyłbym bym cudzołożył	cudzołożyłabym bym cudzołożyła	cudzołożyłobym bym cudzołożyło	cudzołożylibyśmy byśmy cudzołożyli	cudzołożyłybyśmy byśmy cudzołożyły
2 os.	cudzołożyłbyś byś cudzołożył	cudzołożyłabyś byś cudzołożyła	cudzołożyłobyś byś cudzołożyło	cudzołożylibyście byście cudzołożyli	cudzołożyłybyście byście cudzołożyły
3 os.	cudzołożyłby by cudzołożył	cudzołożyłaby by cudzołożyła	cudzołożyłoby by cudzołożyło	cudzołożyliby by cudzołożyli	cudzołożyłyby by cudzołożyły

bezosobnik: cudzołożono by

bezokolicznik: cudzołożyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: cudzołożąc

gerundium: cudzołożenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: cudzołożący

+

cudzołożyć

+

z KIM

Zob. cudzy i łoże