lapsus
-
książk. pomyłka w wypowiedzi popełniona przez nieuwagę
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
pisanie -
hiperonimy: pomyłka
-
- śmieszny, zabawny lapsus; lapsus językowy, słowny
- popełnić lapsus; popełniać lapsusy
- śmiać się z lapsusów
-
Nikt nie może jej zarzucić kompetencji, rzetelności i zaangażowania – w tak oryginalny sposób rekomendował Krystynę [...] jeden z działaczy jej macierzystego koła. Po chwili, orientując się w pomyłce, przepraszał za ten językowy lapsus, ale wesołość nim wywołana pozostała.
źródło: NKJP: Michał Jankowiak: Będzie inaczej?, Polska Głos Wielkopolski, 2004-11-29
[...] służba prasowa gubernatora [...] rozesłała do lokalnych mediów tekst, w którym gubernator złożył mieszkańcom serdeczne życzenia w związku „z kolejną rocznicą rozgromienia wojsk radzieckich pod Stalingradem”. Część redakcji nie zauważyła oczywistego lapsusu i opublikowała tekst bez żadnej zmiany.
źródło: NKJP: Krótko, Dziennik Polski, 2005-02-18
Nadkomisarz Pater poprawia lapsusy swoich współpracowników z Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku – a jest co poprawiać, bo policjanci często wyrażają się, nie dbając o kulturę języka.
źródło: NKJP: Grzegorz Marchwiński: Kryminał z ambicjami, Mazowieckie To i Owo, 2008-04-14
Do lapsusów np. zaliczyć wypada zdanie: „Trzy pożary zniszczyły gospodarstwo, a pole pokrajali dłużnicy”. Chodzi tu oczywiście o wierzycieli.
źródło: NKJP: Jerzy Stempowski: Szkice literackie. Klimat życia i klimat literatury: 1948-1967, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3, m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lapsus
lapsusy
D. lapsusa
lapsusu
lapsusów
C. lapsusowi
lapsusom
B. lapsus
pot. lapsusa
lapsusy
N. lapsusem
lapsusami
Ms. lapsusie
lapsusach
W. lapsusie
lapsusy
-
łac. lapsus 'upadek, utrata łask, zbłądzenie, błędne postępowanie'
Wcześniejsza postać laps o pierwotnym znaczeniu 'prawo wykupienia zastawu w określonym terminie przez dłużnika' (od XVI w.).