cwaność

  • pot.  cecha kogoś, kto radzi sobie w każdej sytuacji i czerpie z niej korzyść dla siebie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Roszko potwierdził: - Pani Roszko ma wprawdzie wiele zalet, ale ta jej cwaność, ta chęć kontrolowania każdego mojego kroku doprowadza mnie do szaleństwa.

    źródło: NKJP: Monika Piątkowska, Leszek Talko: Talki w wielkim mieście, 2002

    Tak się składa, że mamy w rodzinie kilka maluchów i Liw przebija wszystkich właśnie swoją cwanością. Zawsze ma tą zabawkę, którą chce się bawić.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. cwaność
    cwaności
    D. cwaności
    cwaności
    C. cwaności
    cwanościom
    B. cwaność
    cwaności
    N. cwanością
    cwanościami
    Ms. cwaności
    cwanościach
    W. cwaności
    cwaności
  • Zob.  cwany 

CHRONOLOGIZACJA:
1990, NSP
Data ostatniej modyfikacji: 07.07.2015