spryt - Wielki słownik języka polskiego PAN

cecha kogoś, kto radzi sobie w każdej sytuacji i czerpie z niej korzyść dla siebie, postępując przy tym często w sposób, który ma zmylić innych

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

	synonimy:	chytrość cwaniactwo cwaniarstwo cwaność przebiegłość
	antonimy:	frajerstwo

duży, niezwykły, ogromny, wielki; mój, swój, własny; boiskowy, piłkarski, podbramkowy, polityczny; lisi, szatański; wrodzony spryt
spryt sprawcy czegoś
spryt do interesów
spryt pod bramką
spryt w polu karnym, w zamieszaniu podbramkowym
spryt i cwaniactwo, spryt i przebiegłość; spryt i inteligencja, spryt i intuicja, spryt i pomysłowość; spryt i odwaga, spryt i siła, spryt i technika, spryt i zaradność; spryt i umiejętności
doza, odrobina sprytu
spryt liczy się, sprytu brakuje
dowodzić, wymagać sprytu
cenić, wykazać spryt
popisać się, wykazać się; posługiwać się sprytem

	[...] za sprawą wrodzonego sprytu i szczęśliwego zbiegu okoliczności wdrapał się w tamte rewolucyjne dni na sam szczyt kremlowskiej piramidy władzy. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
	W Grodzie Kopernika nie mogło zabraknąć pierników, aby jednak ich spróbować trzeba było wykazać się sprytem, wisiały bowiem na sznurkach. źródło: NKJP: Kinga Anioł, Elżbieta Zemsta: Skauci potrafią się bawić, Echo Dnia, 2007-08-15
	Ale zespół zagrał asekurancko. Zabrakło sprytu i umiejętności. Gdy straciliśmy trzecią bramkę, z naszej strony można było oglądać jedynie panikę - dodał. źródło: NKJP: Grzegorz Lisiecki, Michał Micor: Hokej. Mistrzostwa świata grupy B, Gazeta Wyborcza, 1997-04-18
	Jest tam pułapka, która może być przy pewnej dozie sprytu wykorzystana do pozostawiania za granicą waluty krajowej. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 06.05.1998

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Inne uwagi

Zwykle lp

fr. esprit 'duch, dusza; umysł, rozum; zmysł, zdolność; spryt; myśl, sens'